شلیک‌های مرگبار، قتل خاموش

دکتر محمدرضا سنگری 

مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

 

به نظر شما اگر کسی در خوزستان یا در تهران و یا در حرم مطهر امام رضا(ع)، مردم را به رگبار ببندد و باعث قتل و زخمی شدن صد نفر بشود، این خبر در راس اخبار ایران و جهان قرار نمی‌گیرد؟

بارها صحنه‌ی این فتجعه در فضاهای مجازی و حقیقی به نمایش گذاشته نمی‌شود؟

حکم کسی که دست به چنین جنایتی زده چیست؟ آیا نفرت اجتماعی را بر نمی‌انگیزد؟

آیا به جای شطرنجی کردن چهره‌اش همه نمی‌خواهند او را ببینند و لعن و نفرینش کنند؟

و مگر آنکه مبتلا به کروناست و در جامعه حاضر می‌شود و با شلیک هر سرفه و یا عطسه چندین نفر را بیمار و یا به کام مرگ می‌فرستد کم از همان تروریستی است که جمعی را به رگبار می‌بندد؟

کسی چه می‌داند آنانی که هر روز بی‌صدا و خاموش و غریبانه بر اثر کرونا به خاک سپرده می‌شوند قاتلشان کیست؟ در هیچ دادگاهی چنین قاتلانی محاکمه و مجازات نمی‌شوند اما دادگاهی ناگزیر هست که روزی این ناقلان قاتل را مجازات کند. فاصله‌ها را رعایت نکردن و ماسک نزدن شلیک به جان مردم است!