گذرگاهی صعب‌العبور برای مجلس انقلابی
نوشتاری از حجت الاسلام والمسلمین علی ذوعلم عضو شورای علمی پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه
منتشر شده در خبرگزاری رسا
مجلس دوره یازدهم در آزمون دشواری قرار گرفته است؛ هم مجلس خود را مجلس انقلابی می داند و هم جامعه، این مجلس را مجلس انقلابی تلقّی می کند. بنابراین انتظاری که از موضع‌گیری‌ها و اقدامات این مجلس شکل گرفته است، طبعاً انتظاری است در طراز یک مجلس انقلابی.
امام (رضوان اللّه تعالی علیه)، مرحوم شهید سیدحسن مدرس را نمونه و نماد یک نماینده انقلابی می دانستند و مهم‌ترین ویژگی‌هایی که موجب این توصیف از آن شهید بزرگوار می شد، مؤمن بودن، مردمی بودن، همدرد و همراه مردم بودن، ساده‌زیستی، عدم وابستگی به تعلقات دنیوی و در نتیجه‌ی این همه، شجاعت و سرافرازی و استقلال رأی و نظر در برابر زیاده‌خواهان و پیگیری حقیقی مصالح ملی و منافع مردم توسط وی بود.
آنچه امروز به عنوان برخورداری از خودروی ششصد میلیونی برای نمایندگان مجلس در جامعه مطرح شده است، تحلیل‌ها و موضع‌گیری‌های متفاوتی را در پی داشته و در این میان توجیه برخورداری از یک خودروی مناسب برای سرکشی به مناطق صعب‌العبور در حوزه‌های انتخابیه توسط برخی مطرح شده است.
درباره این توجیه ناموجه باید گفت که اوّلاً نماینده انقلابی برای سرکشی به منطقه صعب‌العبور از همان وسیله‌ای استفاده می کند که مردم آن منطقه به صورت دائمی باید از آن استفاده کنند؛ ثانیاً آنچه در رفتار نمایندگان محترم مشهود بوده، برخورداری آنان از خودروهای مناسبِ در دستگاه‌های اجرائیِ حوزه انتخابیّه در سرکشی‌ها و بازدیدها بوده است؛ ثالثاً نمایندگان محترمی که در مناطقِ دارای حوزه‌های انتخابی صعب‌العبور در مجلس حضور دارند، تعداد محدودی از نمایندگان را تشکیل می دهند.
آنچه به عنوان منطقه‌ی “صعب‌العبور” امروز در پیش روی نمایندگان محترم قرار دارد و عبور از آن حقیقتاً دشوار است، صرف نظر کردن از امتیازات، امکانات و فرصت هایی است که به طور طبیعی برای نمایندگان ایجاد می شود و متأسفانه در دوره‌های گذشته بخشی از این امتیازاتِ تبعیض‌آمیز و یا تشریفاتی و تجمّلاتی به صورت قانون در آمده است.
آنچه امروز مجلس انقلابی باید بتواند به سلامتی و با افتخار از آن عبور کند، منطقه صعب‌العبورِ امتیازات، تشریفات و تجمّلاتی است که در دستگاه‌های اجرائی هم به وفور جریان یافته و مجلسی می تواند این ریل‌های انحرافی، فسادزا، تبعیض‌آمیز و عامل دلسردی و دلزدگی در توده‌ی مردم را اصلاح کند که خود قبل از آن برای مجموعه‌ی نمایندگان، این رویه‌ها و قواعد را اصلاح کرده باشد.
انتظار جدی‌ای که جامعه مؤمن و انقلابی ما و بویژه جوانان فرهیخته و ژرف‌نگر و متعهد به اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی از مجلس انقلابی دارند این است که نه تنها استفاده نمایندگان از این امکانات و امتیازات را ممنوع کند، بلکه راه آن را برای آیندگان نیز مسدود سازد. تنها در صورتی این مجلس میتواند به گونه‌ای واقعی و اثرگذار روند چله دوم انقلاب را براساس مطالبات رهبر حکیم انقلاب در بیانیّه گام دوم محقق سازد که خود را از این منطقه‌ی صعب‌العبور براحتی و با شجاعت و شفافیّت رها سازد.
توجیهات نادرست، وسوسه‌های شیطنت‌آمیز و رویه‌های عادّی‌شده، به هیچ وجه نباید مانع حرکت شجاعانه و قاطعانه‌ی مجلس محترم در این باب باشد. اگر عبور حضرت امام خمینی (رضوان اللّه تعالی علیه) و رهبر انقلاب (دامت برکاته) و برخی چهره‌های برجسته از قبیل شهید بهشتی و شهید رجائی از این منطقه صعب‌العبور نمیبود، قطعاً تداوم و گسترش انقلاب اسلامی محّقق نمیشد.
این بزرگواران با عبور از این منطقه توانستند پایبندی و التزام خود را به ارزش های انقلاب اسلامی و آرمان های جهانی آن سهل‌الوصول کنند؛ بنابراین نمایندگان محترم هم تنها با عبور از این منطقه‌ی “صعب‌العبور” می توانند تحقّق وعده‌های درست و به حق خود را برای جامعه‌ی ما “سهل‌الوصول” سازند.
