علامه طباطبایی و مقام امام علی علیه السلام در فتح باب توحید
یادداشتی از آقای محمدعلی اردستانی عضو هیأت علمی گروه فلسفه پژوهشگاه
علامه طباطبایی اظهار می‌دارد که آنچه قرآن کریم از معناى توحید تبیین کرده، اوّلین گامى است که در تعلیم این حقیقت از معرفت برداشته شده، با این وصف، اهل تفسیر و کسانی از صحابه و تابعین که مراودۀ در علوم قرآنی داشته و کسانی که نزدیک به آنها هستند، این بحث شریف را مورد اهمال قرار داده‌اند. در این جوامع حدیثی و کتب تفسیری بجای مانده از آنها، نه به بیان شرح‌دهنده و نه به طریق استدلالی، هیچ اثری از این حقیقت مشاهده نمی‌شود.
علامۀ طباطبایی تصریح می‌کند که ما بیانى که پرده از این حقیقت بردارد نیافتیم، جز آنچه در کلمات امیرالمؤمنین ـ علیه أفضل السلام ـ به خصوص وارد شده؛ زیرا کلام اوست که گشایندۀ درب این حقیقت و بردارندۀ ستر و حجاب آن با هدایت‌مندانه‌ترین راه و واضح‌ترین طریق برهانی است، سپس آنچه در کلمات فیلسوفان اسلامی بعد از قرن دهم هجری وجود دارد که به اعتراف خود آنان، این حقیقت را از کلمات امام أمیرالمؤمنین – علیه السلام ـ استفاده کرده‌اند.
