چرا قرآن در آیاتی، انسان را در سراشیبی سقوط معرفی می‌کند؟

به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر «ابوالفضل ساجدی»، عضو شورای علمی قطب فلسفه دین اسلامی پژوهشگاه در پاسخ به سوال خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان که چرا قرآن در آیات متعددی از جمله سوره عصر، انسان را در سراشیبی سقوط معرفی کرده است؟ گفت: خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَالْعَصْرِ. إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ. إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ …» قسم به زمان، که بی تردید انسان در مسیر خسران است؛ مگر آنکه اهل ایمان و عمل صالح باشد.

این عضوهیت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) اظهار کرد: خدا به انسان دو گرایش و دو ظرفیت داده است: حیوانی و الهی (غریزه و فطرت). در ماهها و سالهای اولیه کودکی، جنبه غریزی غلبه دارد. جنبه الهی به تدریج قوت می یابد تا آنکه در سن بلوغ جسمی، عقل و فطرت به رشد نسبی می رسند و تکلیف (و به عبارت دقیقتر، آزمون) الهی نیز از آن زمان اغاز می شود.

وی ادامه داد: آغاز سن تکلیف، زمان شروع آزمون است، به همین دلیل در آموزه های اسلامی، دنیا، محل آزمون الهی برای تفکیک خوبان از بدان نامیده شده است.سالن آزمون کنکور سراسری، سالن استراحت و بازیگوشی نیست بلکه محل بهره برداری حداکثری از فرصت، برای پاسخ سریع و صحیح به سوالات و کسب امتیازات بیشتر است.

حجت‌الاسلام ساجدی بیان کرد: پس می توان گفت در جلسه آزمون کنکور، همه در معرض مردودی هستند مگر آنان که دقت لازم در استفاده از فرصت را داشته باشند.

عضو شورای علمی قطب فلسفه دین اسلامی پژوهشگاه تصریح کرد: جهان، از میان دو گرایش غریزی و فطری، عوامل بیرونی، کشش غریزی بیشتری دارد. لذا می توان گفت انسان در سراشیبی سقوط است، مگر اینکه خود را با استفاده صحیح از عقل و اختیار، کنترل و مدیریت کند. این مدیریت، همان تقوای الهی است که در آیات و روایات بیان شده است.

وی گفت: عمل به آموزه های اسلام، سبب ارضاء نیازهای غریزی در مسیر فطرت، و شکوفایی اخلاقی و معنوی انسان، همراه با دو بال خوف و رجاء است.

حجت‌الاسلام والمسلمین ساجدی افزود: از طریق درک حقیقت دنیا، حوادث دنیا را جدی نگیرید، همه امتحان است.در میدان آزمون، باید به مواد آزمون،  نگاه ابزاری داشت نه استقلالی، (ابزار ارتقاء)

عضو شورای علمی قطب فلسفه دین اسلامی پژوهشگاه خاطر نشان کرد: منشا غم‌ها، نگاه استقلالی به مواد آزمون است،فقط باید نمرات خود را ثبت و نمودار صعود یا سقوط آن را ترسیم کنیم. معیار غم و شادی باید میزان نمرات باشدثُمَّ جَعَلْنَاکُمْ خَلَائِفَ فِی الْأَرْضِ مِنْ بَعْدِهِمْ لِنَنْظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ (یونس۱۴) سپس شما را پس از آنان، جانشینانى در زمین قرار دادیم، تا ببینیم شما چگونه عمل مى‌کنید.