بنا بر روایات شیعه و سنی، پیامبر(ص) از میوه‌ای بهشتی که جبرئیل برای او آورده بود و یا در هنگام معراج به او بخشیده بودند، میل کردند و از آن میوه، نطفه فاطمه(س) در وجود رسول خدا(ص) شکل گرفت و سپس خدیجه(س) باردار شد و فاطمه(س) به دنیا آمد. ازاین‌رو رسول خدا(ص) دخترش را «حوراء انسیه» می‌خواند و هرگاه مشتاق بوی بهشت می‌شد، فاطمه(س) را می‌بویید و می‌بوسید.
در مورد سال تولد فاطمه(س) روایات فراوانی وجود دارد، ولی مشهورترین روایت شیعی، تولد ایشان را در سال پنجم پس از بعثت و مشهورترین روایت اهل‌سنت، پنج سال پیش از بعثت رسول خدا(ص) می‌دانند. ولی با توجه به دلایل ذکر‌شده در متن مقاله، روایت شیعه صحیح می‌نماید.
درباره روز تولد فاطمه(س) نیز در منابع اهل‌سنت مطلبی ذکر نشده، ولی منابع شیعی، شامگاه بیستم جمادی‌الآخره، برابر با چهارشنبه هشتم فروردین ماه را زمان تولد آخرین دختر رسول خدا(ص) ذکر کرده‌اند. در خصوص چگونگی ولادت فاطمه(س) نیز روایات گوناگونی وجود دارد. ازجمله دوری گزیدن زنان مکه از خدیجه(س) و سخن گفتن فاطمه با مادر، دوران بارداری و اینکه چهار زن بهشتی امور مربوط به زایمان خدیجه(س) را انجام دادند (ارجاع به مقاله خدیجه(س)) برخی از این روایات صحیح به نظر نمی‌رسند، چرا که در سال پنجم بعثت، زنان مسلمانانی که خواهان یاری همسر پیامبر اسلام(ص) در هنگام وضع حمل باشند، اندک نبودند و نیز خدیجه(س) و محمد(ص) از اشراف قریش بودند (ارجاع به مقاله خدیجه(س)) و طرد آنان از سوی قریش در مکه، طبیعی به نظر نمی‌رسد.
