به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، کتاب فلسفه علم دینی اثر آیت‌الله علی‌اکبر رشاد از سوی گروه منطق فهم دین پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی و توسط سازمان انتشارات پژوهشگاه به زیور طبع آراسته و راهی بازار نشر شد.
علم دینی دارای دو افق غایی: «ملکی» و «ملکوتی» است؛ غایت ملکوتی و بَرین علم دینی، تقرب به بارگاه یاری است که از ره‌گذر «استکمال نفوس» انسان‌ها حاصل می‌شود؛ غایت ملکی و زیرین علم دینی «تعالی حیات انسان‌ها»ست که از ره‌گذر تحصیل توان در استخدام قوانین و سنن الهی برای تغییر حیات انسانی در جهت دل‌خواه، صورت می‌بندد.
از آن‌جا که ۱. مجاری معرفتِ صائب، منتهی به ساحت سبحانیاند، زیرا منبع و فاعل حقیقی علم، حق‌تعالی است؛ ۲. موضوع / متعلق علم، فعل الهی‌ست. ۳. علم صائب حاکی از ذات و صفات یا مشیت تکوینی و تشریعی الهی‌ست؛ ۴. غایت علم دینی، استکمال نفوس و تعالی حیات انسانی است؛ پس علم دینی ارزشمند و بلکه ارزش‌بخش است.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است:
پرسش از «امکان»، «روایی»، «سودمندی» و «بایستگی» علم دینی، چهار «پرسانه‌ی پشینی»ای هستند که پاسخ مثبت بدانها، سخن‌گفتن درباره و در علم دینی را مباح و معقول می‌دارد، زیرا اگر پاسخ به این پرسش‌ها منفی باشد، بحث از علم دینی از اساس دچار چالش گشته، نوبت به پژوهش در علم دینی نمی‌رسد، و بحث از/در آن، پرداختن به امر «غیرممکن»، «غیرمشروع»، «غیرمفید»، و «غیرضرور» قلمداد می‌گردد، و در هر چهار حال، بحث ایجابی از علم دینی، فعلی غیرحکیمانه به‌شمار خواهد آمد. بدین‌جهت است که سخن گفتن از حتا «پیش‌انگاره‌ها»ی علم دینی که عمده‌ی مباحث فلسفه‌ی علم دینی را تشکیل می‌دهد، پس از پاسخ به این پرسش‌ها معنی‌دار خواهد بود؛ از این رو می‌توان از آنها به «پیشاپیش‌انگاره‌‌های» (ماقبل المبادئ) علم دینی تعبیر کرد؛ و جایگاه بحث از آنها نیز پیش از مبادی تصدیقی علم دینی است. ازجمله خطاهای رایج و شایع در مبادی‌پژوهی علم دینی (در نوع آثار تالیف شده در فلسفه‌های مضاف به دانش‌های دینی) این است که نوعاً بحث از چهار پرسانه‌ی مزبور جزء مبادی دانش مضاف الیه پنداشته می‌شوند ؛ در حالی که هر چند این مباحث در زمره‌ی مباحث فلسفه‌های مضاف به دانش‌های دینی به شمار می‌روند، اما جزء مبادی این دانش‌ها نیستند، زیرا علم‌های دینی و مسائل آنها هرگز ابتنای منطقی و محتوایی بر آنها ندارند تا از آنها بمثابه «مبادی» تعبیر شود؛ نسبت میان «فلسفه‌ی» علم و «مبادی» آن عام مطلق است.
فلسفه‌ی علم دینی، به تبیین مباحثی همچون عنوانهای زیر می‌پردازد: «ماهیت» و «معیار» علم دینی (تفاوت علم دینی و علم سکولار)، «امکان تصوری» (معناداری عنوان علم دینی) و «امکان تصدیقی» (تحقق خارجی) آن، «مبانی/مبادی» هستی‌شناختی، معرفت‌شناختی، ارزش‌شناختی، و… علم دینی، «منابع/ مصادر» و «روش‌شناسی» علم دینی، «موضوع»، «مسائل»، «قلمرو»، «غایت و کارکردها»ی علم دینی، «هندسه‌ی معرفتی» علم دینی ، «فرایند تکوّن و تکامل» علم دینی، عوامل دخیل در تحوّل علم دینی (نظریه‌ی تحول علم)، وحدت و تکثر علم دینی، طبقه‌بندی علوم دینی، نسبت و مناسبات علم دینی با دیگر اضلاع هندسه‌ی معرفتی دین و …
کتاب فلسفه علم دینی اثر آیت‌الله علی‌اکبر رشاد با قیمت ۷۵۰۰۰ تومان راهی بازار نشر شد.
علاقمندان جهت تهیه کتاب و یا اطلاعات تکمیلی می‌توانند به وبگاه رسمی سازمان انتشارات پژوهشگاه به نشانی: www.poiict.ir مراجعه کنند.
