به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، به نقل از خبرگزاری ایکنا دکتر محمدرضا سنگری، مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه، به مناسبت بیست‌وهفت سالگی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی یادداشتی را به رشته تحریر درآورده که در ادامه می‌خوانید؛
هر پدیده از آن جمله هر نهاد یا مرکز نوبنیاد در هدایت راه براساس نیازها و ضرورت‌هایی ولادت می‌یابد و در ادامه راه ممکن است بارها اهداف، ضرورت‌ها، اصول و مبانی تغییر یابد و همین تغییرات در ساختار، روابط سازمانی، نیروی انسانی و در گستردگی و جغرافیای عمل آن سازمان و نهاد تاثیرگذار باشد.
نهادهای موفق توفیق خود را مدیون نقد دائمی و فرآیندی خویش، جرئت و جسارت تغییر، نگاه رو به جلو و گسترش جهان خویش هستند.
اینک در بیست و هفتمین سال تاسیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، فرصتی عزیز و مغتنم پیشاروست تا پرسش‌هایی بزرگ و مهم را در باب پژوهشگاه پاسخ دهیم یا پاسخ بیابیم.
۱) سیر و سلوک علمی و عملی پژوهشگاه تا چه اندازه به دو سازه‌ی مهم فرهنگ و اندیشه آن هم در قلمرو آموزه‌های اسلامی توجه داشته است؟ در کدام قلمرو فربه و در کدام قلمرو لاغر و ضعیف مانده است؟ عرصه‌های ناکاویده در حوزه فرهنگ و اندیشه اسلامی کدامند و با کدام ساز و کار باید به این حفره‌ها و شکاف‌ها و راه‌های نارفته پرداخت؟
۲) پژوهشگاه در طول این ۲۷ سال چقدر نیرو از کف داده و چه نیروهای جدیدی را جذب کرده است؟ آیا نیروهای نو پیوسته ترازمندی و فرازمندی نیروهای گذشته را دارند؟
چه روش‌هایی برای نیرویابی از دانشگاه، حوزه و دیگر نهادها باید اتخاذ کرد تا آینده پژوهشگاه باربرتر و غنای انسانی بیشتری یابد. برای اعتلای علمی این نیروها چه باید کرد؟
خوشبختانه در دو سال اخیر، تلاش و تکاپوهای ستودنی در نگاه‌داری نیروها صورت گرفته است، اما فقدان پرداخت به هنگام در طول چند سال اخیر به رمندگی و از دست رفتگی نیروها منجر شده است؛ نیروهایی که گاه بازگشت آنان تقریباً غیرممکن شده است. بماند که گاه پرداخت‌ها باعث خوارداشت مدعوین شده است! سنگینی و ثقالت علمی جلسات، به ویژه جلسات کرسی‌های ترویجی و نشست‌های علمی با نهادهای حتی متوسط الحال! قابل قیاس نیست. این مقال، فقر مال، مجال فراخ‌تر می‌طلبد.
۳) پرسش بزرگ دیگر قدرت توزیع اندیشه در پژوهشگاه است. پژوهشگاه‌ی که هیچ مجموعه‌ای در تراز آن در تولید علم و حوزه جنبش نرم افزاری و اندیشگی نیست، دردا و دریغا که آثارش شعاع توزیعی ضعیف و نارسایی دارند، برخی پویه‌ها در این زمینه مانند ورود آثار در چرخه آموزش دانشگاه آزاد اسلامی که پیش‌تر طی همایش مطرح شد نیز چندان بازده و نتیجه محسوسی نیافت.
پیشنهاد می‌شود در سال جدید در این زمینه نشستی تخصصی فراهم شود و از تجربه‌های ناشران و راهکارهای صاحبنظران بهره‌گیری و استفاده شود.
۴) شبکه ارتباطی پژوهشگاه، با دیگر نهادها و موسسات و پژوهشگاه‌ها، به ویژه پژوهشگاه‌های همسو یا نزدیک به آن، در دیگر کشورها و دستکم در کشورهای همسایه یا محور مقاومت باید تقویت شود.
در نگاهی کلی‌تر شبکه روابط پژوهشگاه باید گسترش و ژرفای بیشتری یابد. این ارتباطات در شناساندن پژوهشگاه و بهره‌گیری از دستاوردهای آن بسیار موثر و کارا خواهد بود.
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی امروزه از مطمئن‌ترین و موثق‌ترین پایگاه‌های علمی در ایران اسلامی است و صاحبنظران و اعضای علمی آن از برجسته ترین و نامورترین چهره‌های اندیشه اسلامی در حوزه‌های تمحض خود به شمار می‌روند. سلامت، استحکام، پایداری و استواری در آرمان‌ها، موضع‌گیری‌ها و سلوک علمی، ویژگی این مجموعه قدسی است که همگان بر آن متفق و همداستان‌اند، اما همان‌گونه که در آموزه‌های فرهنگ دینی، مَن استَوى یَوماهُ فَهُوَ مَغبونٌ و مَن حَولاهُ فَهُوَ اغبَن!! پژوهشگاه باید هر سال بر چکادی تازه و قله‌ای رفیع‌تر صعود کند و چنین باد که سال پیش رو، علی‌رغم تنگناهایی که دامنگیر همگان است، شکوفاتر، پویاتر و فراترش بیابیم و ببینیم در این راه زاد و ره‌توشه، ایمان، عمل صالح، توکل و توسل است.
سخن پایانی دعایی است که حضرت حافظ گفته و باید از زبان رشید راشد پژوهشگاه، دانشور فرهیخته آیت‌الله علی اکبر رشاد گفته شود که: «یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش، می‌سپارم به تو از دست حسود چمنش».
