دکتر حسین بابایی مجرد
عضو هیات علمی گروه مدیریت اسلامی پژوهشکده نظامهای اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
۱. همانطور که حجاب ایجاد حریم میکند و حرمش را به کرامت و پاکدامنی معروف میکند که “ذالک ادنی ان یعرفن”، چتری به نام بیحجابی باز شده است برای هتک تمام حرمها و احترامها، رد تمام حدود و کشف تمام حجب، لذا مستبعد نیست که زیر این چتر تمام احزاب مخالف جمهوری اسلامی اجتماع کنند هرچند تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی. این نکته را از آن جهت گفتم که بدانیم زمین مواجهه، خط مقدم تقابل کفر و ایمان است همچنانکه خندق، همچنانکه ضربه علی … لذا این کشف حجاب، کشف حجاب شرافت زن، عزت ملت، علو دین و هتک تمام حرمات است که من یعظم حرمات الله فهو خیر له.
۲. وضع پوشش در ایران امروز وضع مسئله مندی است اما مهم آن است که جریان مسئله مندسازی موقعیت پوشش در گفتگوهای متراکم ملی در معرض توضیح و نقد قرار گیرد. نخبگان از ملل و نحل مختلف تا عموم از مشاغل و مکاسب گوناگون به گفتگوهای تخصصی در مجامع علمی تا دیالوگهای متراکم و مستمر در حوزه های عمومی اهتمام کنند.
۳. نظام، مطابق آنچه در بیانیه گام دوم تصویر شد در عین تاکید و تحفظ بر اصول، خطاهای خود را میبیند، ابراز میکند و تصحیح مینماید. اگر قانون جرمانگاری حجاب را اثربخش به معنای تحقق بخش اهداف سیاستگذار یا نتیجهبخش به معنای تغییردهنده رفتار جامعه هدف نمیداند به تغییرش اهتمام میکند اما مداخله در امر عمومی پوشش را به عنوان واجب قطعی الهی چنان اصلی محکم و لایتغیر بر پیشانی عمل خود حک میکند.
اگر اجرای قانون توسط نهادهای مجری را ناقص، سادهانگادانه و غیر کارا میداند همچناتکه نهادسازی کرد نهادسوزی میکند، همچنانکه مقرراتزایی داشت مقرراتزدایی نیز خواهد داشت در عین حال که همگان مشعر و فطناند که تمام این ساز و سوزها با هدف تحقق بهتر اهداف عالی نظام اسلامی است.
۴. فراموش نکنیم با تمام آنچه از تصور مختصات میدان مواجهه یا اقدامات مصحح خطاها گفته شد نباید یک نکته اساسی یا یک غفلت تاریخی را به فراموشی بسپرد که با کاهش معتنابه ظرفیت حکمرانی مواجهیم. تصویری که از دولت به کلیتش در اذهان عموم است نه در موقع حرکت انگیزه بخش است و نه در موقف اراده، اثرگذار.
در جریانات اخیر کشور از مقنن و مجری مشروعیت زدایی شده و قانون و سیاست به هیچ انگاشته شده است. در این وضعیت، قانونگذاری جدید، کلاف سردرگم حکمرانی را مشوشتر میکند.
۵. ورود عناصر جدید در امر حکمرانی، در بلندمدت به تقویت سرمایه نمادین از دست رفته کمک خواهد کرد. ایجاد حوزه عمومی و ورود مردم به صورت تودهای یا کانالیزه شده، مرهم بلندمدت سرمایهسازی جدید در عرصه حکمرانی خواهد بود.