فضای مجازی در زندگی همه افراد نقش آفرینی می‌کند

به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، به نقل از رسا نشست علمی “جایگاه و الزامات مجلس شورای اسلامی در عرصه حکمرانی فضای مجازی” به همت مرکز مطالعات فضای مجازی با حضور آقایان دکتر رضا تقی‌پور، حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر، دکتر لطف‌الله سیاهکلی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و دکتر عزیز نجف‌پور آقابیگلو رییس مرکز مطالعات فضای مجازی پژوهشگاه روز دوشنبه مورخ ۴ تیرماه ۱۳۹۹  به صورت حضوری و مجازی در تهران برگزار شد.

در ابتدای این نشست دکتر عزیز نجف‌پور آقابیگلو سرعت حرکت فضای مجازی را بسیار بالا دانست و گفت: متأسفانه مجلس شورای اسلامی چنین سرعتی را ندارد که پاسخگو باشد بنابراین لازم است یک جمع کاملا تخصصی در عین حال با سرعت بالا شکل گیرد تا در صورت مشاهده مشکل بتواند به سرعت ورود کند.

وی در آسیب شناسی وضع موجود، عنوان کرد: شورای عالی فضای مجازی به دلیل نداشتن اختیارات بودجه‌ای و همچنین ریاست رییس قوه مجریه نتوانسته سیاست‌های موضوعی و کلان خود را به ساحت اجرا و اقدام برساند و دولت با چشم پوشی و تحریف از اجرایی شدن سیاست‌ها عدول می‌کند.

رییس مرکز مطالعات فضای مجازی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: شورای عالی فضای مجازی جامعیت سیاستی، جامعیت تقنینی و سرعت دارد اما ضمانت اجرایی ندارد و مجلس شورای اسلامی جامعیت سیاستی کلان و سرعت ندارد ولی جامعیت تقنینی و ضمانت اجرایی دارد.

وی با بیان اینکه مجلس شورای اسلامی در زمینه فضای مجازی دو اقدام می‌تواند انجام دهد، عنوان کرد: نخست ایجاد ضمانت اجرایی برای مصوباتی که در حکم قانون و یا برنامه ملی برنامه‌های اجرایی در شورا تصویب شده و دیگر ذیل سیاست‌های کلان و موضوعی فضای مجازی قوانین جامع مورد نیاز کشور را تدوین و تصویب کند؛ مجلس شورای اسلامی باید یک کمیسیون تخصصی به عنوان مرجع اصلی رسیدگی به طرح‌ها و لوایح فضای مجازی تشکیل دهد.

دومین سخنران این نشست علمی رضا تقی‌پور نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی بود. تقی‌پور گفت: امروز فضای مجازی در زندگی تک تک افراد نقش آفرینی می‌کند.

وی افزود: قطعا فراگیری فضای مجازی ایجاب می کند حاکمیت به این حوزه ورود پیدا کند و مجلس شورای اسلامی نیز جزئی از حاکمیت محسوب می‌شود.

تقی‌پور با بیان اینکه مجلس دهم دانش کافی در حوزه فضای مجازی نداشت، ابراز کرد: در مجلس یازدهم برخی نمایندگان در حوزه فضای مجازی دانش کافی دارند بر همین اساس نخستین کاری که باید صورت بپذیرد و مقدمات آن فراهم شده تشکیل کمیسیون ویژه فضای مجازی است.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بیان داشت: با گذشت ۹ سال از تشکیل شورای عالی فضای مجازی فقدان تصویب قوانین مکمل فضای مجازی حس می شود، قوانینی که باید در چارچوب شورای فضای عالی مجازی باشد.

وی عدم نظارت کافی بر زیر ساخت های اطلاعاتی بخش های خصوصی و دولتی را یکی از مشکلات اساسی کشور بیان کرد و ادامه داد: تمام اطلاعات بخش خصوصی و دولتی کشور باید ثبت شود.

تقی‌پور ادامه داد: در این صورت است که همه دستگاه ها مکلف می شوند فعالیت های خودشان را به صورت شبکه ای و الکترونیکی انجام داده و هیچ اقدامی خارج از آن انجام ندهند که جرم تلقی شود.

در ادامه این نشست حجت الاسلام نصرالله پژمان‌فر نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی گفت: اگر امروز مجلس شورای اسلامی به سمت تشکیل کمیسیون ویژه فضای مجازی پیش می‌رود به خاطر کوتاهی‌‌‌هایی است که در شورای عالی فضای مجازی شکل می‌گیرد.

وی با بیان اینکه اگر کسی وظیفه‌ای داشته باشد و آن را انجام ندهد مجرم شناخته می‌شود، اظهار داشت: متأسفانه امروز اگر شخصی طبق قانون عمل نکند کسی او را مجرم قلمداد نمی‌کند، از این رو لازم است این مسأله و نگاه در کشور اصلاح شود تا اگر کسی از قوانین سرپیچی کرد همگان عمل او را مجرمانه بدانند.

حجت الاسلام پژمان‌فر با اشاره به اینکه مجلس در طول شورای عالی فضای مجازی قرار دارد، عنوان کرد: شورای عالی فضای مجازی و مجلس شواری اسلامی باید با یکدیگر تعامل و ارتباط داشته باشند.

نمانیده مجلس شورای اسلامی ادامه داد: کشور باید در مسیری قرار گیرد که اگر کسی در جایگاه مسؤولیت اجرایی کم‌کاری کرد پس از گذشت دوره مسؤولیت پاسخگوی آن کم‌کاری نباشد بلکه باید ترمزهایی وجود داشته باشد که اگر کسی رییس قوه مجریه شد نگوید من هر کاری که می‌خواهم انجام می‌دهم و کسی هم نمی‌تواند مانع شود.

وی افزود: مشکل امروز کشور همین جا است که باید قانونی باشد که بتواند ترمز این نوع افراد را بکشد تا رییس قوه اجرایی بداند که تنها رییس قوه مجریه است نه رییس کل کشور و احساس کند که همه قوا زیر مجموعه او هستند.

حجت الاسلام پژمان‌فر اضافه کرد: اگر مجلس قانون وضع کند ولی اجرا نشود این قوانین چه سودی خواهد داشت؟ مجلس نمی‌تواند با ابزارهایی مانند استیضاح، سؤال و … دولتی را که اراده اجرای قوانین را ندارد به راه بیاورد.