به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع‌رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت‌الاسلام دکتر محسن مهاجرنیا، عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه در گفت‌وگو با ایکنا، در مورد رابطه امام(ره) با فقه سیاسی و با بیان اینکه ما امام راحل را مؤسس فقه حکومتی می‌دانیم، افزود: ما یک فقه عام و مطلق داریم که قید سیاسی و اجتماعی و … ندارد؛ این فقه دانش دین‌شناسی آن هم در امور مرتبط با مکلفان و فرعیات است، نه در امور اعتقادی و مبنایی فلسفی و یا در امور خارجیه که حالت تجربی دارد، بلکه بیان حکم مکلف برای فرد یا جامعه و یا شخصیت حقوقی و حقیقی است.
مهاجرنیا ادامه داد: بحثی از فلسفه وارد فقه شده که ما اصالت را به جامعه بدهیم یا فرد؛ اگر ما اصالت الاجتماعی باشیم جامعه هویت و احکام ثابتی خواهد داشت و احکام جدیدی بر آن بار می‌شود؛ جامعه شخصیت حقوقی و دارای بار حقوقی است و هویت جمعی دارای آثار و پیامدهای متفاوتی است.
عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه با بیان اینکه در نگاه فلسفی ما به روح جمعی اصالت می‌دهیم، اظهار کرد: سیاسیات فقه دو نوع هستند که یکی در مباحث پیشا حکومت است؛ یعنی به لحاظ گزاره و سنخ‌شناسی معرفتی، این گزاره‌ها سیاسی هستند چه ما حکومت داشته باشیم و یا نداشته باشیم مانند جهاد، امر به معروف و ولایت فقیه، حدود ودیات و قضاوت و …اما بخش دیگری در سیاسیات فقه وجود دارد که امام(ره) آن را مطرح و بنیانگذار معرفتی این مباحث هستند، البته ممکن است از قبل هم بوده ولی امام(ره) آن را با عنوان فقه حکومتی و با بعد معرفتی مطرح فرمودند.
وی افزود: امام(ره) از سال۱۳۴۷ مباحث مرتبط با ولایت فقیه را بیان فرمودند و تئوری حکومت اسلامی را به دنبال آن طراحی فرمودند و بعد هم در دنیای مدرن یعنی در مدت اقامت در پاریس با توجه به اقتضائات دنیای مدرن و ساختارهای حکومتی آن کشور نگاه دینی را طراحی و در قالب قانون اساسی به عرصه میدان آورد؛ این مباحث فقه سیاسی، ما را به حکومت می‌رساند ولی وقتی حکومت برقرار شده است دیگر این فقه سیاسی کفاف نمی‌دهد.
عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه تصریح کرد: فقه سیاسی بخشی از زندگی را پوشش می‌دهد ولی امروز مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی و رسانه‌ای وجود دارد که فقه سیاسی موجود آن را پوشش نمی‌دهد؛ امام راحل فرمودند که در حقیقت حکومت اسلامی تحقق عملی فقه است و وقتی حکومت تشکیل شده هزاران مسئله نوپدید به میان می‌آید که در فقه سیاسی بحثی از آن نیست مانند انتخابات و دموکراسی و … .
مهاجرنیا بیان کرد: امام(ره) چند عنصر مانند زمان و مکان و مصلحت و ساختارهای مدرن را وارد فقه کردند؛ امام(ره) فرمودند منظر و رویکرد حکومت به همه مسائل بر مبنای فقه حکومتی است. از این منظر فقط بخش سیاسیات نیست که به درد حکومت می‌خورد، بلکه فقه الاقتصاد و فقه عبادت و اخلاق هم ابزار دست حکومت خواهد بود؛ در اینجا بحث فقه حکومتی به میان می‌آید که دامنه بسیار گسترده ای دارد.
مهاجرنیا با بیان اینکه ما هنوز دانش فقه حکومتی تبویب و تدوین نشده و با روش‌شناسی خاص و منضبط و قاعده‌مند ارائه نکرده‌ایم، تصریح کرد: دانش، نیازمند مرز و خطوط قرمز و حدود و ثغور است و نمی توان همه چیز را در آن بریزیم؛ در گذشته چون فقیه همواره از پائین و از منظر یک شهروند به حکومت نگاه کرده قواعد متفاوتی ایجاد کرده بود.
وی تأکید کرد: وقتی فقیه در کرسی حکومت نشست می‌بیند، این همه مسائل وجود دارد؛ وقتی پیامبر(ص) آمدند زندگی بسیط و ساده‌زیستی خیلی مسائل نوپدیدی ایجاد نکرد؛ بخش زیادی از مسائل در عرف جاری و عقلای قوم مانند معاملات و … مردم به آن عمل می‌کردند؛ دین این احکام را از صفر تأسیس نکرد بلکه اسلام بخش زیادی از این موارد را امضاء کرد و در برخی موارد که مخالف اسلام بود رویکرد آن را تغییر داد.
نقش ولی فقیه در دوره معاصر
عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه اظهار کرد: دین عرف عقلا را پذیرفت و گفت خوب است ولی مثلا اگر معامله‌ای ربوی و خلاف اخلاق بود آن را حرام اعلام کرد؛ خداوند فرمود بیع و مساقات و روابط بین‌الملل و مضاربه و … همه حلال هستند؛ پیامبر(ص) اصول ثابتی را از دین آورد و برخی سازو کارهای متغیر را به عنوان عرف عقلا امضاء فرمود. در اینجا این سؤال مطرح است که جامعه بسیط آن دوره به جامعه‌ای بسیار پیچیده و با هزاران مسئله نوپدید تبدیل شده و هزاران عرف مختلف درست شده است، الان دین قرار است حکومت کند و یکسری اصول ثابت دارد که همان مسائل صدر اسلام است ولی اقتضائات و مسائل جدید و مصالح زمان و مکان و نوپیدا چه نقشی دارند؟ در اینجا نقش حاکم اسلامی و ولی فقیه در این مسائل دیده می‌شود.
وی افزود: حاکم اسلامی و نایب امام عصر(عج) که طبق تعبیر امام(ره) همه مسائل حکومتی امام معصوم(ع) را برعهده دارد باید بنای عقلا را تا جایی که مخالف شرع نیست و یا شرع در برابر آن مسکوت است امضاء کند؛ عرف عقلای دوره پیامبر(ص)، بیعت بود و پیامبر(ص) فرمود که خوب است ولی عرف عقلای امروز انتخابات و تفکیک قوا و پارلمان و … است؛ ولی فقیه را یا باید بگوید این موارد خلاف شرع است و ما آن را نمی‌خواهیم و یا بر آن مهر تأیید بزند.
مهاجرنیا تصریح کرد: ولایت فقیه فقط مدیریت جامعه نیست بلکه تولید اندیشه و قوانین و احکام متناسب با جامعه را هم عهده‌دار است؛ در سال ۶۶ مباحثی که در مورد موسیقی و قراردادهای بین‌المللی و حقوق کارگران و … مطرح بودف امام(ره) فرمودند که همه قراردادها را نظام اسلامی می‌تواند به صورت یکطرفه لغو کند اگر به ضرر حکومت اسلامی باشد که این مسئله بر خلاف فقه سنتی ما هست که مبتنی بر الناس علی عقودهم و … است و معتقد است حکومت اسلامی که قرارداد بسته باید به عهد خود وفادار باشد و چه کاره است که یکطرفه نقض کند ولی امام(ره) فرمود این حکم اولیه اسلام است.
وی تاکیدکرد: یعنی حکومت اسلامی یکسری کارها را انجام می‌دهد که اگر پیامبر(ص) هم بود آن را می‌کرد و این‌ها جزء احکام اولیه و نه مصلحتی و اقتضائی و اکل میته استف البته برخی نیز مصلحتی است و شرایط بر ما تحمیل کرده است. چند سال قبل از مقام معظم رهبری در مورد تغییر حکومت از ریاستی به پارلمانی سؤال پرسیدند و ایشان فرمودند که این مسئله جزء اقتضائات است؛ یعنی برخی مسائل اصول ثبات نیستند و اگر چابکی و کارآمدی برای حکمت ایجاد شود می‌تواند پذیرفته شود.
شاهکار امام
مهاجرنیا بیان کرد: هیچ فقیهی در طول تاریخ نگفته ما حکومت را نمی‌خواهیم ولی حدود و ثغور و قلمرو و اختیارت مورد بحث بوده است؛ بنابراین برای تحقق این حق باید طبق ساز و کارهای مدرن عمل کنیم. سبک زندگی امروز باید شرایط امروز را در نظر بگیریم. بنابراین یکی از مهمترین شاهکارهای امام(ره) این بود که ساختارهای مدرن را پذیرفتند و متحجر و متجمد نشد که ما در اسلام، جمهوریت و مجلس و رای اکثریت و حزب نداشتیم، فرمودند که این ها ساز و کار و مرکب و ابزار حرکت هستند. بنای عقلا و تجربه بشر طبق مبنای امام(ره) اگر مخالف و متناقض با دین نباشد اصل آن لازم است واگر مسئله جدیدی مخالف اسلام هم نباشد می‌تواند مبنای پذیرش قرار بگیرد.
وی با اشاره به تقسیم‌بندی ۵ مرحله‌ای رهبری در مورد انقلاب اظهار کرد: ایشان انقلاب، نظام، دولت، جامعه و تمدن اسلامی را ۵ مرحله انقلاب برشمردند و در مرحله نظام‌سازی، کار ساختارسازی صورت گرفت، بنابراین نظام سازی از کارهای بزرگ امام راحل بود.
توسعه فقه توسط امام
عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه گفت: یکی از کارهای جدی امام(ره) طرح موضوع فقه حکومتی، ساختارسازی مدرن و توسعه فقه بود. ما ۵۲ باب فقهی یا کتب فقهی داریم ولی امام(ره) آن را از انحصار این ۵۲ مورد بیرون آورد و گسترش داد و فقه وارد زندگی مدرن و دنیای جدید شد و فقه امروزی ما فقه توسعه یافته از همان فقه سنتی است.
اهمیت به عقل در نزد امام(ره)
مهاجرنیا اظهار کرد: امام(ره) به جایگاه عقل در فقه اهمیت ویژه داد. در گذشته عقل را جزء منابع می‌دانستند ولی در عمل هیچ بهائی به آن نمی‌دادند و بیشتر روش عقلی و تعقل بود نه منبع استخراج حکم، ولی در فقه حکومتی، عقل به عنوان منبع مطرح شد. امام(ره) در اثبات بحث ولایت فقیه آن را کاملا امری عقلائی و بدیهی می‌دانند که نیازی هم به آیه و روایت ندارد در حالی که فقهای گذشته در وادی روایات در بحث ولایت فقیه متحیر شدند؛ شیخ انصاری تعبیری دارد که «و دونه خرط القتاد» یعنی بیرون آوردن بحث ولایت فقیه از این روایات مانند دست کشیدن بر روی خار استف اما امام(ره) فرمود حکم عقل سلیم قضاوت می‌کند که حکومت برای پیاده کردن دین جزء واجبات است واگر پیاده کردن دین واجب است حکومت هم واجب است.
فقه حکومتی مکتب تشیع را ارتقاء داد
وی تاکید کرد: فقه حکومتی امام، مکتب اهل بیت(ع) را ارتقاء داد و موازنه قوا میان این مکتب با سایر مذاهب ایجاد کرد؛ شیعه درطول تاریخ مورد ظلم بود و ائمه را شهید کردند ولی برای اولین بار فقه حکومتی امام(ره) مکتب اهل بیت را به صدر آورد و آن مکتبی که با ادیان و مذاهب طرح گفت‌وگو دارد و در دنیا حرف نو دارد انقلاب است و بیانیه گام دوم نیز در واقع فلسفه عملی فقه حکومتی امام خمینی(ره) و جدیدترین نسخه فقه حکومتی امام(ره) است.
