به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، استاد سیدناصر هاشم‌زاده نویسنده کتاب «از حاجی واشنگتن تا حاج کاظم»؛ کتابی از کتاب‌های تولیده شده در گروه ادب و هنر مرکز پژوهش‌های جوان بر ظرفیت‌ها و قابلیت‌های موجود در قالب نماهنگ تاکید کرد.
هاشم‌زاده گفت: نماهنگ الزامی به تعلق در لایه‌های پیچیده فکری را ندارد و از این جهت بسیار ساده و روان بر مخاطبانش تاثیر می‌گذارد. ما در نماهنگ باید به ساده‌ترین و در عین حال تاثیرگذار ترین روش عمل کنیم و از کنایه گویی حتی‌الامکان پرهیز کنیم. ما در ترانه نباید جیغ و داد بزنیم بلکه با زبانی لطیف و عمیق و شعری دلنشین حرف‌مان را بیان کنیم.
وی با تاکید بر اینکه مهم‌ترین مسأله در قالب نماهنگ مسأله‌ای به نام «هویت» است؛ افزود: ما در سال‌های بعد از انقلاب به موجی از نماهنگ‌های انقلابی برمی‌خوریم که تحت شعاع حرارت و شور اولیه انقلاب شکل گرفت و شخصیت‌هایی مثل محمد‌گلریز، حسام‌الدین سراج و دیگران پا به عرضه گذاشتند، اما این شور و جریان به یکباره فرو نشست و ما در سال‌های اخیر پس از یک وقفه و گسست نسبتاً طولانی به چهره‌های جدیدی مثل حامد زمانی و سینا دستخوش و… می‌رسیم که به دلیل برخی رخدادهای داخلی و خارجی ظرفیت استفاده از مضامین و رویکردهای انقلابی را در قالب نماهنگ یادآور شده‌اند.
نویسنده کتاب «از حاجی واشنگتن تا حاج کاظم» ادامه داد: در قالب نماهنگ ما با سه ضلع اصلی مواجهیم: شعر، آوا و ایمیج؛ به عبارت دیگر سه زمینه اصلی ادبیات، موسیقی و رسانه در این قالب مطرح است و از این حیث از جهت اثرگذاری بر مخاطب با ظرفیت بالقوه‌ای روبه‌رو هستیم. نماهنگ به دلیل برخورداری از این سه ضلع می‌تواند در مقوله تحریک احساسات آثار شگرفی بگذارد.
استاد سیدناصر هاشم‌زاده افزود: تفاوت عمده‌ای که نماهنگ با قالب‌هایی مثل مستند دارد این است که قالب نماهنگ کوتاه اما عمیق و تاثیرگذار است و بیشتر با قلب و احساس آدمی سر و کار دارد، اما در قالب مستند شما با ذهن و فکر و برداشت‌های عقلی روبه‌رو هستید؛ میانه این دو قالب فیلم سینمایی است.
وی در پایان تصریح کرد: همان طور که ما نیاز به ایجاد جریان‌سازی در حوزه سینما داریم در زمینه موسیقی و نماهنگ‌سازی نیز باید نیرو تربیت کنیم و به جرقه‌های موردی و افراد معدود اکتفا نکنیم. باید جریان موسیقایی انقلابی نیز شکل بگیرد و سمت و سوی متعهدانه حفظ شود.
