در بررسی ادله حجاب، باید از روش فقهی بهره برد

به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، یکصد و نود و ششمین جلسه شورای علمی گروه بینش و اندیشه مرکز پژوهش‌های جوان وابسته به پژوهشگاه برگزار شد. حجت‌الاسلام دکتر علی محمدی جورکویه عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با حضور در این شورای علمی به ایراد سخنانی پرداخت.

محمدی جورکویه در این جلسه گفت: حجاب، حکمی شرعی است لذا در بررسی ادله آن باید از روش فقهی بهره برد و بر این اساس وقایع تاریخی قابلیت تخصیص یا تقیید عموم یا اطلاق ادله حجاب را ندارند و صرف حضور معصوم در جامعه‌ای که در حال حرکت بسوی وضع مطلوب است نمی‌تواند تقریر  وضع موجود و مخصص یا مقید عموم یا اطلاق ادله حجاب محسوب شود و نیز نهی از یک رفتار ناپسند در جامعه به معنای فراگیر بودن آن نیست.

وی افزود: آیات و روایات به روشنی بر وجوب حجاب دلالت دارد که این اسناد مورد استناد فقها در مسأله وجوب پوشاندن زن خود را از نامحرم به استثنای صورت و کف دستان قرار گرفته است و حدود حجاب شرعی زن در نماز در غیرحضور نامحرم با حدود حجاب شرعی زن در غیر نماز با حضور نامحرم یکی نیست.

حجت‌الاسلام جورکویه گفت: با توجه به فرا زمانی و فرامکانی بودن منابع احکام و فلسفه وجوب حجاب، حکم حجاب به دست آمده از این منابع، نمی‌تواند مقید به زمان و مکان خاصی باشد و عدم رعایت آن بر اساس ارزش‌های برآمده از آموزه‌های اسلامی ناپسند بوده و مؤاخذه شارع را درپی خواهد داشت.

عضو هیات علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تصریح کرد: با توجه به لزوم توجه به تبیین‌ مخاطبان قرآن و نیز تتبع دیگر موارد کاربرد واژگان در قرآن برای دریافت درست معانی واژگان و آیات قرآن در کاربست آن‌ها برای استنباط حکم، از آیات حجاب استفاده می‌شود که در حکم لزوم پوشاندن زن خود را از نامحرم، فقط صورت و کف دستان استثنا شده است.