در روایات فراوانی از وصیت‌های شفاهی و مکتوب حضرت فاطمه(س) یاد شده و به مطالب موجود در این وصیت‌ها اشاره شده است. بر اساس تعدادی از روایات معتبر، وصایای مکتوب ایشان، توسط حضرت علی(ع) نگاشته شده و که مقداد و زبیر نیز در زمان تنظیم آن حضور داشتند و هنگام وصایای شفاهی علاوه بر حضرت علی(ع)، ام‌ایمن و اسماءبنت‌عمیس و سلمی نیز حاضر بودند.
درمجموع، وصیت‌نامه‌های حضرت فاطمه(س) را می‌توان به دو دسته وصایای شخصی و وصایای سیاسی تقسیم کرد.
وصایای شخصی: وصیت‌های شخصی دختر رسول خدا(ص) دربردارنده سفارش‌هایی در خصوص فرزندان، وسایل منزل، ساختن تابوت برای حمل پیکر مطهر ایشان، غسل‌دادن ایشان از روی پیراهن، قرآن خواندن علی(ع) بر سر مزار ایشان، ازدواج حضرت علی(ع) با أمامه و نیز وقف باغ‌ها و املاک هفت‌گانه حضرت در امور خیر، و نیز امور مالی دیگر بود.
وصایای سیاسی: مهم‌ترین وصیت‌های حضرت فاطمه(س)، سفارش‌هایی بود که جنبه سیاسی و عمومی داشت. ازجمله اینکه برای غسل و کفن و دفن ایشان، کسی را آگاه نکنند و فاطمه(س) را شبانه به خاک بسپارند و کسانی که در حق حضرت ستم کرده‌اند، بر سر جنازه‌اش حاضر نشوند و بر آن نماز نخوانند. این وصیت دختر پیامبر(ص) نوعی اعلان نارضایی از حکومت و اعتراض به غصب خلافت از سوی خلیفه بود.
