حضرت فاطمه(س) گاهی اشعاری می‌سرود که در برخی منابع گزارش شده‌اند. اشعار به‌جامانده از دختر رسول خدا(ص) به دو بخش تقسیم می‌شوند: اشعار پیش از رحلت پیامبر(ص) و اشعار پس از رحلت پیامبر(ص).
اشعار فاطمه(س) در زمان رسول خدا(ص) شامل چهار قطعه شعر است که یک قطعه شعر خطاب به فرزندش حسن(ع) و تک‌بیتی خطاب به فرزندش حسین(ع) است. دو قطعه شعر نیز درباره بخشش و ایثار، که ابن‌عباس از فاطمه(س) روایت کرده است.
اشعار فاطمه(س) پس از رحلت رسول خدا(ص)، شامل پانزده شعر است که بیشتر آنها در رثای پیامبر(ص) و بیانگر مشکلات و مصیبت‌هایی است که بر فاطمه(س) و اهل‌بیت وارد شد. نخستین شعر فاطمه(س) پس از خاک‌سپاری پیامبر(ص) را انس‌بن‌مالک روایت کرده است. فاطمه(س) شعری نیز درباره ماندگاری یاد و خاطره رسول خدا(ص) دارد و نیز اشعاری که بر مزار پیامبر(ص) می‌خواند و دیگران، ازجمله امیرمؤمنان(ع) روایت کرده‌اند. حضرت، شعری نیز در خطبه‌اش در مسجد مدینه خطاب به پیامبر(ص) سروده که راویان متعدد آن را گزارش کرده‌اند. فاطمه(س) در شعری از فراونی گریه‌هایش در فراق رسول خدا(ص) سخن گفته و در شعری دیگر، از پیشامدهای پس از رحلت پیامبر(ص) گلایه و از خدا درخواست مرگ کرده است.
