به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاعرسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت الاسلام دکتر سید سجاد ایزدهی رئیس پژوهشکده نظامهای اسلامی پژوهشگاه در گفتوگو با خبرگزاری رسا، با تبریک سالروز ولادت با سعادت امام علی(ع) به تبیین برخی از روایات ایشان در حوزه سیاست و پرداخت و اظهار داشت: کتب روایی، سخنان و کلمات پیامبر (ص) و سایر معصومان (ع) که به روایات مشهور شده است، پس از قرآن، به عنوان اساسی ترین منابع آموزه های شریعت محسوب می شود.
وی افزود: از سال های گذشته تدوین کتب روایی، همواره حیثیت عمومی داشته و بخش هایی از زندگی فردی و مومنانه افراد را مدِّ نظر قرار می داده است، در حالی که مجموعه روایاتی که در کتب روایی به مثابه روایات عامّه، پاسخ گوی نیازهای جوامع دینی بوده است.
حجتالاسلام والمسلمین ایزدهی سامان دهی روایات را در راستای رشته های تخصصی امری لازم دانست و گفت: در سالیان اخیر و به تناسب رشد و تخصّصی شدن رشته های علمی، نیاز به تبیین و تنظیم تخصّصی این روایات، در راستای پاسخ گویی به نیازهای کارشناسی و دقیق این رشته های علمی، ضرورتی اجتناب ناپذیر یافته است.
وی تأکید کرد: روایات مستند به حضرت علی (ع) به عنوان تنها امامی که از حاکمیّتی مقتدر بر سراسر جهان اسلام برخوردار بوده و الگویی در حکومت داری سایر حاکمان و کارگزاران محسوب می شود با محوریّت کتاب شریف «غررالحکم و دررالکلم» بسیار قابل توجه است.
رئیس پژوهشکده نظامهای اسلامی پژوهشگاه با بیان این که در این کتاب شریف روایاتی در جهت اداره مطلوب حکومت، بیان شده است، گفت: این روایات عمدتاً ذیل اخلاق عملی سیاسی جای می گیرد و پاسخگوی نیازهای مرتبط با اداره مطلوب حکومت در جامعه اسلامی باشد.
وی با بیان این که در آموزه های دین اسلام، ضمن تأکید بر استفاده از سیاست به عنوان ابزار وصول به اهداف مادّی و معنوی، رویکردی خاص از سیاست، مورد توصیه قرار گرفته است، گفت: بخش هایی از سخنان امیر المومنین در «غررالحکم» به واژگان سیاست عنایت ورزیده و مراد از سیاست و کارکردهای آن را بیان کرده است که شاید بتوان آن را تدبیر مطلوب معنا کرد.
حجت الاسلام ایزدهی اضافه کرد: این تدبیر در اموری چون: سیاست ورزی نفس، سیاست ورزی در رفتارها، سیاست مدّ نظر دین، سیاست و حاکمیّت سیاسی، وضعیّت مطلوب سیاست و رابطه عدالت با سیاست، به مثابه زویای مختلف سیاست از منظر دین، جلوه گر می شود و خوب است که محققان در این زمینه کارهای جدی داشته باشند.