به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین «ابوالفضل ساجدی» عضو شورای علمی قطب علمی فلسفه دین اسلامی پژوهشگاه در پاسخ به این سوال خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان که آیا برای رسیدن به عشق الهی باید لذلت مادی را رها کنیم؟ گفت: منظور ما از عشق الهی که باید دنبالش باشیم، ترک لذات مادی نیست بلکه منظور این است که ما خدا را در مرتبه برتر قرار دهیم در واقع ما در این مسیردو مرحله را باید طی کنیم، هم باید خدا را دوست داشته باشیم و هم خدا را بیش از امور دیگر دوست داشته باشیم، یعنی خداوند محبوب اعلاء و برتر ما باشد، همه ما کم و بیش خداوند را دوست داریم اما در اینکه درجه عالی حب ما به خدا تعلق بگیرد با هم اختلاف داریم لذا می خواهیم به این سمت حرکت کنیم.
ساجدی اظهار کرد :بنابراین منظور از عشق الهی یعنی عالی ترین تعلق قلبی ما یرای خداوند باشد و در عین حال موجودات عالم و لذات مادی را در حدی که خداوند اجازه داده است، استفاده کنیم و هیچ اشکالی هم ندارد.
خداوند در قرآن کریم ما را بر استفاده از لذات مادی تشویق کرده و از انسان خواسته است که از نعمت های پرودگار استفاده کنند.خداوند در آیه ۳۱ و ۳۲ سوره مبارکه اعراف می فرماید: «یا بَنی آدَمَ خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِد وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لاتُسْرِفُوا إِنَّهُ لایُحِبُّ الْمُسْرِفینَ» (۳۱) اى فرزندان آدم! زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید! و (از نعمت هاى الهى) بخورید و بیاشامید ولى اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمى دارد!
۳قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَهَ اللّهِ الَّتی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلَّذینَ آمَنُوا فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا خالِصَهً یَوْمَ الْقِیامَهِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الآْیاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ(۳۲) «چه کسى زینت هاى الهى را که براى بندگان خود آفریده، و روزى هاى پاکیزه را حرام کرده است»؟! «اینها در زندگى دنیا، براى کسانى است که ایمان آورده اند; (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند; ولى) در قیامت، خالص (براى مؤمنان) خواهد بود». این گونه آیات (خود) را براى کسانى که آگاهند، شرح مى دهیم!
وی تصریح کرد: بنابراین آن چه را که ما باید مورد توجه قرار دهیم این است که بالاترین «درجه حب» ما به خداوند تعلق بگیرد، در روایتی نقل شده است، پیامبر اکرم(ص) فرمودند: من از دنیای شما سه چیز را دوست دارم، بوی خوش و زن اما « قُرَّهُ عَیْنِی فِی اَلصَّلاَهِ » “اما نور چشم من نماز است” این روایت بیانگر چند نکته مهم است اینکه پیامبر اکرم (ص) هم می خواهند با بیان این مطلب بفرمایند که من هم مثل شما انسان هستم و غرایزی دارم همچنن نشان می دهد که نماز هم می تواند مثل بوی خوش دوست داشتنی باشد و نکته بالاتر و مهم اینکه نماز نور چشم پیامبر (ص) است، یعنی بالاترین مرتبه دوست داشتن به نماز تعلق گرفته است.
حجت الاسلام ساجدی بیان کرد: بنابراین اولا نماز می تواند دوست داشتنی باشد ثانیا نماز باید بالاترین درجه دوستی را داشته باشد. لذا اگر به ما بگویند که با لذات مادی چیکار باید بکنیم؟ پاسخ این است که عشق الهی به معنای کنار زدن کلی لذات مادی نیست بلکه به این معنا است که درجه حب شدید را به خداوند اختصاص دهیم.
