وعده صادق، اولین و آخرین ضربه نیست
نوشتاری از دکتر محمد محمدی‌نیا عضو هیأت علمی گروه غرب شناسی پژوهشگاه
عملیات وعده صادق سپاه، از جهات متعددی، بی‌سابقه در مقابله با رژیم اشغالگر قدس بوده است. در تاریخ عملیات‌های نظامی نیز، از جهاتی، بی‌سابقه بوده، اما چنان‌که برخی در هیجان پس از این حماسه مطرح کرده‌اند، اولین ضربه اسلام به یهود، بعد از دوران پیامبر اسلام نیست. تاریخِ ضرباتِ قبلی به‌ندرت روایت شده‌اند. در این یادداشت، اشاره خواهم کرد که اگرچه بی‌سابقه‌ترین ضربه پهپادی و موشکی به صهیونیست‌هاست، اما اولین ضربه نیست. در این یادداشت قصد دارم نشان دهم هر افتخاری در مبارزه با صهیونیست‌ها، گام‌نهادن رو به جلو در مسیری است که قرن‌ها پیش از ما گشوده شده و شرط لازمِ توفیق در آن، استمرار و دوامِ مبارزه است. «صهیونیسم بین‌الملل» یک دکمه برای خاموش‌کردن ندارد. مبارزه دائمی برای نابودی نهایی آن ضروری است. در هنگام غرق‌شدن تلاش می‌کند با هزار چاقو از مهلکه فرار کند. بایست تابِ چاقو خوردن و توانِ بازدارندگی را بالاتر ببریم.
اگر تعریف از یهود را تعریف مذهبی یا قومی نگیریم، چنان‌که قرآن آن را قومی و مذهبی (به معنای مرسوم) نمی‌گیرد و به گواه تاریخ یهود که از معنای قومی و مذهبی آن فرامی‌رود، نمونه‌های ضربه به یهود عبارتند از:
الف. صدر اسلام:
- ضربه امام علی در دوره نخست صفین
- ضربه امام حسین (و پرچم‌داران نهضت حسینی پس از شهادتش، حضرت زینت و امام سجاد) به امویان و مروانیان. تحلیل ما از این دو حادثه ضربه‌ی اسلام ناب به کفار یهود است، همان عده‌ای که قرآن با «الذین کفروا من اهل الکتاب» یا تعابیر مشابه، در کتابش از آنها در کنار منافقان و مشرکان، به‌عنوان دشمنان اصلی اسلام یاد کرده است.
ب. دوره دولت‌های اسلامی پس از خلافت عباسی
- ضربه سلجوقیان به صلیبی‌ها در جنگ‌های صلیبی
- اسلام آوردن هلاکو با تلاش خواجه طوسی و علامه حلی و کنار رفتن نفوذ غازان خان و همپیمانان یهودی‌اش
- ضربه شاه عباس صفوی به استعمار پرتغالی در جنوب ایران. فهم ادعاهای بخش «ب» وابسته به شناخت کانون‌های دسیسه‌گر در سه مقطع جنگ‌های صلیبی، حمله مغولان به ایران و شکل‌گیری استعمار اروپایی است.
ج. دوره معاصر (قاجار):
- قلم و قمع بابیان، ازلیان و بهائیان در دوره ناصرالدین شاه با تلاش‌های امیرکبیر
- لغو قرارداد با شرکت‌های یهودی-اروپایی، مانند سه نمونه مشهور «امتیاز تلگراف»، «قرارداد رویتر» و «قرارداد رژی»
- تأسیس و گسترش شرکت اسلامیه و فتوا (حکم) به حرمت خرید و مصرف کالای خارجی. پیشگام جنبش‌ها، در بند ۲ و ۳، روحانیت مبارز و زمان‌آگاه شیعه بوده است. ما فقط آوازه‌ی میرزای شیرازی رو شنیده‌ایم، و دیگران برای ما بسیار کم روایت شده‌اند، مانند ملاعلی کنی، میرزا جواد آقا مجتهد تبریزی، برادران نجفی قوچانی و…
د. دوره معاصر (پهلوی):
- گرفتن انحصار نفت ایران از شرکت یهودی-انگلیسی BP (بریتیش پترولیوم) در نهضت ملی نفت
- لغو قانون کاپیتولاسیون آمریکایی‌ها به پیشگامی حضرت امام
- پیروزی نهضت انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام. قوی‌ترین ضربه به سرمایه‌داری یهودی در ایران، پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوی اسلامی است. دو سرفصل «دوره جمهوری اسلامی» و «ضربه اسلام به سرمایه‌سالاری یهودی در خارج از ایران» مفصل بوده و به یادداشت تکمیلی بعدی می‌سپارم.
پاسخ ایران به بمباران کنسولگری دمشق، بیشتر «تغییر در قواعد درگیری» بوده است تا «تغییر در موازنه استراتژیک». این یعنی، موضوع اصلی در پاسخ ایران، ایجاد «بازدارندگی پایدار» و مدیریت تنش‌های بعدی با صهیونیست‌ها است. مهم این است که حمله ایران دقیقا چه تصوری در ذهن نخبگان نظامی و اطلاعاتی صهیونیست‌ها ایجاد می‌کند. به نظر می رسد، خون صدها شهید مظلوم در غزه و جبهه مقاومت، موازنه را پس از شش ماه، به ضرر صهیونیست ها تثبیت کرده، اگرچه در جنگ، مانند کُشتی، لحظه‌ها تعیین کننده‌اند. آتش بس در جنگ غزه، «آغاز مصائب» رژیم اشغالگرست، نه پایان مصائب.
