به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، روزنامه قدس برای یافتن نقش مردان در نهادینه کردن عفاف در جامعه و اینکه مرد در جامعه یا خانواده، برای اینکه خود عفیف باشد و به پاک زیستی و پاکدامنی اطرافیان خود کمک کند، چه تکالیفی بر عهده دارد؟ به گفتوگو با حجتالاسلام دکتر فرجالله هدایتنیا، عضو هیأت علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه پرداخت که در ادامه میخوانید:
دکتر هدایتنیا در ابتدا با اشاره به روایتی از امیرالمؤمنین علی(ع) در نهجالبلاغه، میگوید: آن حضرت در كلام كوتاهى مقايسهاى ميان مجاهد شهيد و فرد عفيف و پاكدامن كرده و عفيف را كمتر از مجاهد شهيد نمىشمرد. حضرت مىفرمايد:
«اجر و پاداش مجاهد شهيد راه خدا بيشتر از كسى نيست كه قدرت بر گناه دارد اما خويشتندارى مىكند. فرد عفيف و خويشتندار نزديک است كه فرشتهاى از فرشتگان خدا شود». اینکه فرد باعفت همتراز با مجاهدان شهید و همسان با فرشتگان خداست، نشاندهنده اهمیت مسئله است.
او تشریح میکند: منظور از عفاف، نیروی درونی است که میتواند کمک کند فرد هیجانات جنسی و غریزه شهوانی خود را کنترل کند. حجاب ذیل مسئله عفاف تعریف میشود و بحث عفاف کلیتر از حجاب است. عفاف جنسیتی نیست و تکلیفی برای زنان و مردان است. اگر از نگاه تکالیف مرد نگاه کنیم، سه ساحت و لایه دارد. بعضی مباحث وظایف فردی، بعضی وظایف خانوادگی و بعضی دیگر وظایف اجتماعی است.
عضو هیأت علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه در مورد اینکه برخی افراد جامعه، عفاف را مختص خانمها میدانند نیز توضیح میدهد: این برداشت عامهپسند یا غالبپسند به دلیل تفاوتهای روانشناختی و زیستشناختی زنان و مردان است والا رفتار منافی عفت دو طرف دارد، یک سمت آن خانم و سمت دیگر آقاست. اما تفاوتی که وجود دارد به دلیل نقش تحریککنندگی بانوان است. معمولاً مردان، بصری تحریک شده و بانوان به واسطه جذابیتهای زیستی که خداوند در اختیار آنان قرار داده در این امر دخیل هستند. در ادبیات دینی ما و برخی آیات قرآن کریم، این مسئله در واژه گزینیها تأثیر گذاشته است. با اینکه در این بحث، خطابهای دینی به مردها پررنگ است اما در گفتمان، برنامهسازیها و سخنرانیها مغفول مانده است.
غض بصر، راهکاری برای پاکدامنی
عضو هیأت علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه به روایتی اشاره و بیان میکند: در جامعه بارها و بارها روایاتی نقل شده که اگر زنی با زبان، شوهرش را آزار دهد، خداوند هیچ حسنهای را از او قبول نمیکند. در همان روایات در مورد مرد هم آمده اگر مردی همسر خود را آزار دهد… اما چون در مجالس اینطور گفته شده و گویندهها معمولاً آقایان و مخاطبان، بانوان بودهاند، شاید جبر زمانه شاید هم فرهنگ و… سبب شده این گفتمان شکل بگیرد و حالا همه بر این باور هستند اگر بانوان عفیف باشند تمام مشکلات حل میشود. در صورتی که یکی از دلایل بدحجابی و بدپوششی، میل به دیده شدن است و اگر مردان از نظربازی پرهیز کنند، یکی از علل و انگیزههای مهم از بین میرود.
دکتر هدایتنیا با اشاره به برخی از آیات میگوید: در ادبیات دینی، حجم بسیار گستردهای از آیات و روایات برای نهادینهسازی عفاف بیان شده؛ ازجمله روشهای عفاف و حجاب در قرآن کریم با محوریت «غض بصر» در آیه ۳۰ و ۳۱ سوره نور مطرح شده است. این عبارت که در دو آیه از آیات الاحکام قرآن کریم مطرح شده، جایگاه ویژهای در فهم دیدگاه قرآن درباره نحوه ارتباط زنان و مردان در جامعه دارد و از جمله مستندات فقهی برای فتوا در این زمینه است. این آیه مربوط به عفت و پاکدامنى و پاکسازى از انحرافات جنسى است و بحثهاى مختلف آن از این نظر انسجام روشنى دارد. آیات مورد بحث که احکام نگاه کردن و چشمچرانى و حجاب را بیان مىکند نیز کاملاً به این امر مربوط است. در آیه نخست آمده به مؤمنان بگو چشمهاى خود را از نگاه کردن به زنان نامحرم و آنچه نظر افکندن بر آن حرام است، فرو گیرند و دامان خود را حفظ کنند.
این پژوهشگر حجاب ادامه میدهد: این آیه نمىگوید مؤمنان باید چشمهایشان را ببندند، بلکه مىگوید باید نگاه خود را کم و کوتاه کنند و این تعبیر لطیفى است. اگر انسان هنگامى که با زن نامحرمى روبهرو مىشود بخواهد چشم خود را به کلى ببندد، ادامه راه رفتن و مانند آن، حتی زندگی اجتماعی براى او ممکن نیست، اما اگر نگاه را از صورت و اندام او برگیرد و چشم خود را پایین اندازد گویى از نگاه خود کم کرده است.
گام اول پاکزیستی
نویسنده کتاب الگوی سوم زن به راهکارهایی برای نهادینه کردن عفاف در مردان نیز اشاره کرده و میگوید: خطابهایی که برای نهادینهسازی عفاف آمده، معمولاً بین زنان و مردان مشترک است. روایات متعددی در مورد کنترل ذهن و پرهیز از خیالپردازی شهوانی داریم. آقا امیرالمؤمنین(ع) در این مورد میفرماید: «کسی که در اطراف گناه بسیار بیندیشد، سرانجام به آن کشیده خواهد شد». پرهیز دادن ذهن از افکار شهوتآلود، گام اول برای پاکزیستی یا پاکدامنی است. در صورت انس با این افکار، قلب قساوت پیدا کرده و بهتدریج زمینه فساد را فراهم میکند. دوری از خلوت گزیدن و تنها بودن نیز از دیگر راهکارهاست.
حجتالاسلام هدایت نیا تأکید میکند: اصل حکم تعفف، مشترک است و اختصاص به زنان یا مردان ندارد. راهکارها، تکنیکها و مهارتها گاهی متفاوت است اما اصل مسئله جنسیتی نیست و بر مرد و زن واجب است عفیف زندگی کنند.