به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در پی راهپیمایی میلیونی ایرانیان مسلمان و عاشقان اهل بیت در روز غدیر خم با عنوان مهمانی ده کیلومتری، دکتر کمیل خجسته مدیر گروه مطالعات انقلاب اسلامی پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه در یادداشتی به اعماق، وجوه و ابعاد سیاسی و انقلابی این حرکت عظیم پرداخته است که در ادامه از منظرتان عبور خواهد کرد.
و همچنان راهپیمایی ما و «آنها»
از ویژگیهای فرهنگ قدرتمند اینست که میتواند خودش را به عینیت و تبلور اجتماعی برساند. وقتی که فرهنگ توانست خودش را در محیط اجتماعی نمایش بدهد و متبلور کند؛ تازه فرایند وحدت جامعه، تربیت و تحکیم نسلی، مواجهه با پدیدههای ضد فرهنگی عامدانه و دشمنانه و مبارزه با ضعفهای فرهنگی داخلی شروع میشود.
برنامهسازی روز غدیر در قالب جشن خانوادگی یک تلاش طراحانه است تا احساسات را برانگیزاند. بله، کافی نیست. آگاهی و معرفت هم لازم است. اما آگاهی و معرفت بدون برانگیختن احساس نمیتواند جریان بسازد. اما «آنها» هم به فکر جامعهسازی خودشان هستند. رژه افتخارشان در خیابانها و جلوی کاخ سفید برای توسعه پلیدیشان یک نمونه از اقدامات حکومتیشان برای گرفتن پاکی روح کودکان و جامعه است.
دوگانه حکومت و مردم یک دوگانه خودساخته نیست.
الف. اینکه مبنای نظری جمهوری اسلامی اینست که برخاسته از مردم است. مقبولیت را از مردم میگیرد. مردم او را میسازند. به همین خاطر امام، بهمن ۵۷ تا پایشان را به تهران گذاشتند قبل از هر چیزی، صندوق رای را به میان آوردند تا مردم خود انتخاب کنند. چهار انتخابات سخت در کمتر از یکسال از بعد از پیروزی انقلاب را برگزار کردند.
ب. غدیر خودش یک اقدام برای استمرار حکومت پیامبر(ص) بود. تکمیل دین در قبال این بود که مردم استمرار حکومت پیامبر را در علی(ع) ببینند. غدیر خودش یک اقدام حکومتی بود. اسلام سیاسی معنیش همین است.
ج. قبل از این دوگانهسازیهای داخلی، امریکاییها ادبیات آن را ساختند. اساسا هدف تحریمهای فلجکننده «آنها» این بود که در مردم ایجاد «درد» کنند تا آنها از حکومت جدا شوند. میدانند تا زمانی که این پیوند وجود دارد نه حمله صدام و اسرائیل موفق خواهد شد، نه تجزیه طلبی کومله و پژاک و…