به گزارش اداره ورابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مسأله حجاب مدت‌هاست که مورد بحث قرار دارد. از همان روزهای آغازین انقلاب اسلامی تا امروز شکل‌های مختلفی از دشمنی‌ها علیه حجاب که از مهم‌ترین فرایض اسلامی که نصوص قرآنی قابل توجهی برای آن وجود دارد، شکل گرفته است. دستگاه‌های جاسوسی دشمن نیز با سرمایه گذاری بر روی این امر و ایجاد دعواهای مختلف شریعتی، مدنی و … درباره حجاب تلاش دارد به این وسیله کانونی‌ترین نقطه اجتماع یعنی خانواده را با آسیب روبرو کند. دشمن با یک تیر به نام بدحجابی و بی‌حجابی به دنبال زدن اهداف زیادی است که بزرگترین آنها براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.
از این رو خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا به سراغ حجت‌الاسلام محمد ملک‌زاده، عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی رفت تا با وی پیرامون ابعاد مسأله حجاب در کشور و راه‌های حل و رسیدگی آن گفت‌وگو کند.
دشمن مقوله حجاب و مبارزه با آن را به‌عنوان اولویت اول دنبال می‌کند، دستگاه‌های اجرایی کشور چطور می‌توانند با این موضوع مقابله کنند؟
قطعا دشمن به درستی متوجه شده است که مسأله حجاب یکی از مسائل ضروری و قانونی در نظام جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود. مسأله حاضر می‌تواند به عنوان سدی در برابر تهاجم فرهنگی قرار بگیرد. برای همین طبیعی است که دشمن تلاش می‌کند این سد را تخریب کند. همان طور که در قضیه اندلس دشمنان اسلام به آرامی با تضعیف مبانی فرهنگی و اعتقادی مردم مسلمان در جامعه اسلامی ورود کردند و با تغییر لباس و سبک زندگی آنها مبانی دینی مردم را تضعیف کردند، توانستند کار را به جایی برسانند که آثار اسلامی در کشور اندلس از بین رفت و به مرور دچار استحاله شد.
امروز نیز دشمنان دقیقاً همین طرح و برنامه را درباره جمهوری اسلامی دنبال می‌کنند. برداشته شدن این سد می‌تواند راه ورود دشمن را باز کند و آنها می‌توانند بقیه مباحث دیگری که با عنوان ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران شناخته می‌شود را زیر ضربه ببرند و به آنها حمله کنند.
مسیح علی‌نژاد تعبیر دیوار برلین را برای حجاب به کار برد که اگر سوراخ شود، می‌توانند به کل اسلام هجوم بیاورند، اساساً اهمیت پدیده حجاب در دین اسلام چگونه است؟
اینکه مسیح علی نژاد حجاب را به دیوار برلین تعبیر می‌کند حرف و تعبیر درستی است. همان طور که در قضیه برلین وقتی آن دیوار را تخریب کردند، آن تابوهای گذشته از بین رفت و شکسته شد. مرزهای دو کشور با این اقدام از بین رفت. طبیعی است که در خصوص قضیه حجاب هم اگر خدای ناکرده موفق شود که بتواند از این سد به داخل کشور و جامعه اسلامی نفوذ کند، قطعاً می‌تواند آرام آرام اعتقادات مردم را تضعیف کند و کم کم در سایر مباحث و تمام آموزه‌ها و ارزش‌های انقلاب اسلامی رخنه کند. دشمنان به دنبال این هستند که آموزه‌ها و مباحثی که اساس نظام اسلامی مبتنی بر آنها تحقق یافته را از بین ببرند.
دشمنان امروز از هرگونه هجمه از طریق نظامی به کشور ناامید هستند. آنها می‌دانند که از این طریق نمی‌توانند بر نظام اسلامی سلطه پیدا کنند. بنابراین آنها تصمیم گرفتند از طریق فرهنگی ورود کنند. از طرفی مهم‌ترین سدی که در برابر تهاجم آنها در زمینه فرهنگی وجود دارد، مسأله حجاب و عفاف است. حجاب و عفاف در حقیقت سد مستحکمی است که مانع حمله دشمن و تحقق اهداف آنها در زمینه‌های فرهنگی است.
آنها به دنبال از بین بردن این سد هستند. طبیعی است که وقتی این عفت و حیا آرام آرام از زنان و دختران ایرانی و مردان زدوده شد، دشمن مؤونه‌ای برای رسیدن به بقیه اهداف خود نخواهد داشت. آنها می‌توانند بعد از فروپاشی این سد مستحکم به سایر اهداف مدنظرشان علیه اسلام تحقق ببخشند. برای همین دشمن روی قضیه حجاب سرمایه گذاری می‌کند. مقابله با این حرکت دشمن نیز نیازمند هوشیاری مردم مسلمان و بانوان عفیف جامعه اسلامی است.
برخی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که درصد قابل توجهی از کسانی که بی‌حجاب یا بدحجاب هستند نماز می‌خوانند، رهبر انقلاب نیز بارها تأکید داشته‌اند که بدحجابان را نباید به بی‌دینی متهم ساخت. آیا می‌توان به ترویج حجاب برای این طیف به‌عنوان یک جهاد تبیین و فریضه نگاه کرد و چطور باید این مشکل آنها را حل کرد؟
قطعاً بسیاری از کسانی که حجاب درستی ندارند یا بدحجاب هستند غرض جدی در مقابل نظام و دین ندارند. شاهد هستیم که بسیاری از آنها در مناسبت‌های دینی مختلف حضور دارند حتی گاهی تضرع بسیاری دارند. همان طور که رهبر انقلاب اشاره کردند، اینها اطلاع ندارند که دستگاه‌های جاسوسی دشمن پشت سیاست ضدفرهنگی آنها قرار دارد. آنها باید متوجه شوند که دشمنان با ایجاد انحراف فرهنگی در دختران و زنان جامعه اسلامی در حقیقت به دنبال این هستند که اهداف سوء خود را پوشش بدهند.
رهبر انقلاب اشاره کردند که اگر اینها بدانند چه مسائلی پشت پرده وجود دارد، این کار را قطعاً نمی‌کنند. بنابراین حل این موضوع نیازمند جهاد تبیین است. همه مسؤولان و آحاد مردم و کسانی که تریبونی در اختیار دارند، همچنین کسانی که دست اندرکاران فرهنگی کشور هستند وظیفه دارند اطلاع رسانی درستی را درباره ابعاد این موضوع انجام بدهند. آنها باید به اصطلاح آن زوایای پنهانی که مردم و به ویژه دختران جوان ما از آن آگاه نیستند را روشن کنند. جامعه باید بداند که دشمنان چه اهدافی دارند و باید اطلاع رسانی شود. مردم نمی‌دانند که در کشورهای اسلامی دیگر و حتی در خود غرب با رواج بی بند و باری و بی عفتی، چه مشکلاتی را برای جوامع بشری و خانواده‌ها به وجود آوردند. مشکلاتی که کمترین آثار و تبعات آن فروپاشی نظام خانواده در غرب بود. همه این مسائل بایستی برای قشر جوان تبیین شود. اگر تبیین صورت بگیرد، قطعاً آنان نسبت به کاری که می‌کنند، آگاه خواهند شد و به راحتی اقدامی نخواهند کرد که توسط دشمنان مورد سوء استفاده قرار بگیرد.
نظر شما درباره تعبیرهای ناقص از بیانات رهبر انقلاب که القا کننده این است که باید با این پدیده کاری نداشت و مسائل مهم‌تری از جمله اقتصاد وجود دارد، چیست؟
قطعا رهبر معظم انقلاب به صراحت، بارها و بارها هم در سخنرانی اخیر و هم قبل از آن اشاره داشتند که روی مسأله فرهنگ تأکید دارند. همچنین ایشان در این سخنرانی اخیر همین تأکید را داشتند که کشف حجاب حرام شرعی است. همچنین بیان فرمودند که حکم الهی در مورد حجاب قابل عقب نشینی نیست.
طبیعی است که حجاب از واجباتی است که باید به آن تأکید شود. حتی رهبر انقلاب اذعان داشتند که بی حجابی حرام سیاسی است. قطعاً سیاسیون و در واقع مسؤولان کشور که در ساختار سیاسی کنونی کشور قرار دارند به تناسب وظایفی که دارند، باید در برابر این حرام سیاسی و در واقع جرم سیاسی موضع بگیرند و آنها را رفع کنند. بنابراین کسی نمی‌تواند در مواجهه با حرام سیاسی، حرام شرعی و حرام قانونی که موجب نقض قانون است بگوید که ما فقط در مسأله فرهنگ به مسأله و حالت‌هایی که می‌تواند به ظاهر دردسر آفرین باشد، اصلاً نباید ورود کنیم.
رهبر انقلاب تأکید دارند که باید مسأله اقتصاد درست شود. تا وقتی اقتصاد درست نشود، چه بسا زمینه‌های فرهنگی را تشدید می‌کند. البته باز به این معنا نیست که فقط به اقتصاد بپردازیم و به مباحث فرهنگی ورود نکنیم. البته رهبر انقلاب در همین دیدار اخیر بیان فرمودند که وقتی من بر اقتصاد تأکید می‌کنم به این معنا نیست که فرهنگ را رها کنیم. هر کدام در جای خود باید توسط مسؤولین مربوطه دنبال و پیگیری شود و ضرورت پرداختن به یکی مانع از پرداختن به ضرورت دیگری نخواهد بود.
