تاثیر زیارت اربعین بر گسترش سبک زندگی اسلامی و درک حیات طیبه دینی
نوشتاری از حجت‌الاسلام سیدمحسن شریفی دبیر علمی گروه تاریخ دانشنامه قرآن شناسی پژوهشکده دانشنامه نگاری دینی
در یک تعریف روشن از سبک زندگی اسلامی می‌توان آن را همان «حیات طیبه» دانست که قرآن آن را عمل صالح، توأم با ایمان می‌داند و با عنوان «حیات طیبه» یاد کرده است: «مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً» و این‌گونه سبک زندگی را می‌توان «حیات طیبه» یا «سبک زندگی مطلوب اسلامی» نامید.
حیات طیبه در اصطلاح اسلامی، نوعی زندگی است که انسان در ارتباط با خدا، به آن دست می‌یابد و با دست یافتن به آن در همه‌ی ابعاد وجودی خویش از پلیدی بر کنار خواهد بود. این ابعاد شامل جسم، اندیشه و اعتقاد، میل، اراده، عمل فردی و جمعی است. به نظر حیات طیبه در حقیقت نوعی روش و یا سبک، مطلوب زندگی از دیدگاه اسلام است.
با توجه به آنچه گفته شد مفهوم سبک زندگی اسلامی یا حیات طیبه از جمله مفاهیم و ایده‌هایی برای ترسیم چشم‌انداز زندگی مطلوب و ایده‌آل در یک جامعه اسلامی محسوب می‌شود که تحقق این نوع سبک زندگی در جامعه آن هم در شرایطی که فرهنگ‌های دیگر نیز در برجامعه سیطره افکنده‌اند، مستلزم فراهم بودن زمینه‌های لازم و ارائه الگوی عینی از حیات طیبه می‌باشد.
از سوی زیارت اربعین را می‌توان نمونه عالی و تجلی یافته از سبک زندگی اسلامی دانست که به سرعت در جوامع مختلف در حال گسترش می‌باشد و از آن می توان به عنوان الگوی عملی برای راهبری در مسیر حیات طیبه دینی بهره برد. وجود قابلیت‌های مختلف عینی و عملی از زندگی اسلامی در قالب پیاده‌روی میلیونی زیارت اربعین بهترین فرصتی است که انسان‌های حق‌جو و تشنه معارف دینی قرن جدید را به وجود حیاتی طیببه دینی رهنمون می‌سازد.
اگر چه زیارت اربعین دارای پیشینه روشن تاریخی است و همواره طرفداران خود را داشته است، اما زیارت میلیونی اربعین که اکنون به وجود آمده، متاثر از شرایط مختلف است که نتیجه آن همگام شدن میلیون‌ها انسان در مسیر واحد، در کنار هم و در پی هدف مقدس هستند و این ظرفیت بالایی برای توسعه‌بخشی به سبک زندگی اسلامی در میان زائران اربعین و حتی غیر آنان ارائه می‌دهد.
