بریده ای از مقاله اصل حفظ اسرار در اخلاق حرفه‌ای مراکز مشاوره دادگاه‌های خانواده
به قلم حجت الاسلام دکتر غلامرضا پیوندی مدیر گروه فقه و حقوق پژوهشگاه
یکی از مهم‌ترین مسائل مربوط به روابط اجتماعی در همه جوامع، اصل رازداری است. منظور از راز یا سرّ اموری است که انسان انگیزه بر پنهان ماندن آن دارد. انسانها در زندگی اجتماعی گاهی نیاز به کمک و اقدامات دیگران دارند؛ و در این رابطه ممکن است طرف مقابل به اسراری از زندگی انسان آگاهی پیدا کند؛ مانند کسی که به پزشک یا وکیل و … مراجعه می‌کند. از نظر اخلاقی و شرعی، اصل بر این است که این راز مخفی بماند و افشاء نشود؛ مگر در مواردی که استثناء شده است.
مقررات حقوقی، بر پایه همین اصل مهم اخلاقی، ممنوعیت‌های را بر اساس شغل و موقعیت‌های افراد وضع کرده‌اند. اصل حفظ اسرار و منع افشای آن در اخلاق حرفه‌ای مراکز مشاوره دادگاه‌های خانواده از موضوعاتی است که مورد توجه قانونگذار ایرانی قرار گرفته است.
مراکز مشاوره دادگاه‌های خانواده نهادی نوپا در حقوق خانواده ایران است و چالش‌های یا ابهامات حقوقی آن بررسی نشده است. از جمله‌ی این مسایل، موارد استثنا و پیامدهای منع افشای سرّ است. این نوشتار، ضمن تشریح موارد جواز افشای سرّ و مبنای فقهی آن در مراکز مشاوره دادگاه‌های خانواده، پیامدهای کیفری و مسئولیت‌های انتظامی آن را در قوانین کنونی تبیین می‌نماید.
