به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع‌رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در ادامه برگزاری نشست‌های علمی گفتمان انقلاب اسلامی، نشست «مدیریت در اسلام» با ارائه حجت الاسلام و المسلمین علی‌آقا پیروز مدیر گروه مدیریت اسلامی پژوهشگاه برگزار گردید.
در این نشست که مخاطبان آن مدیران، کارکنان و اساتید حوزه علمیه استان تهران بودند، حجت الاسلام علی‌آقا پیروز به گونه‌های مختلف مدیریتی، مهارت‌های مورد نیاز مدیریت و شاخص‌های بک مدیر در تعامل با زیردستان پرداخت. وی آموزه‌های اسلامی در رهبری و مدیریت را بر اساس دو عنصر «نرمش حداکثری» و «شدّت عمل حداقلی» دانست.
متن ارائه شده توسط حجت الاسلام و المسلمین علی‌آقا پیروز در ادامه می آید:
پیامبر گرامی اسلام می‌فرمایند: انی مااخاف علی امتی الفقر و لکن اخاف علیهم سوء التدبیر. دراین حدیث، حضرت نگرانی خود را از سوء مدیریت در امت خویش ابراز می دارد همین امر مدیران را به تامل در مدیریت خویش وا می دارد مدیریت یعنی بکارگیری منابع(انسانی، مالی، تجهیزات و اطلاعاتی) برای دست یابی به اهداف.
جوهره اصلی مدیریت همان بکارگیری است این بکارگیری چگونه باید باشد این بکارگیری هم هنر می خواهد هم دانش. کسانی که هنر بکارگیری را دارند اما دانش آن را ندارند برای موفقیت، محتاج فراگیری علم مدیریت هستند اما آنها که هنر، جَنَم و جوهره مدیریت در وجودشان نیست حتی با فراگیری دانش مدیریت نیز، مدیر شایسته ای نخواهند بود. از منظر صاحب نظران مدیریت ، مدیران در همه سطوح(عالی ، میانی و عملیاتی) نیازمند سه مهارت هستند که عبارتند از : فنی ، نظری و انسانی ، که مهمترین آنها مهارت انسانی است که در حد بالا باید در همه مدیران باشد بیشترین آموزه های اسلامی مربوط به همین مهارت است مدیران حوزه باید شیوه تعامل با اساتید، طلاب و کادر مدارس را به خوبی بدانند و بتوانند آنها را در جهت اهداف مدرسه بکارگیرند.
اما از دیدگاه منابع اسلامی مهارت ارتباط با خداوند و تقوی نیز در مدیران ضروری است و این امر در فرمایشات حضرت امیر به خوبی بیان شده است بخش قابل توجهی از مشکلات جامعه ما نه به دلیل فقدان مهارت های فنی، نظری و انسانی که به دلیل بی تقوایی است مدیرانی که با بی عملی، ترک فعل، خیانت در امانت، اختلاس و اشرافی گری مجموعه های سازمانی را ناکارآمد ساختند از این منظر بیشترین تاکید بر وجود تقوی در مدیران است.
در حوزه مهارت انسانی و اینکه چگونه با زیردستان برخورد کنیم آیا آمرانه و خشن برخورد کنیم یا با ملایمت و مدارا با آنها تعامل کنیم بحث و گفتگو زیاد است نظریه های فراوانی نیز چه قدیمی و چه جدید از سوی صاحبنظران موضوع رهبری مطرح شده است اما از دیدگاه آموزه های اسلامی، اصلی ترین آموزه، روایت حضرت امیر(ع) است که فرمود: واخلط الشده بضغث من اللین وارفق ما کان الرفق ارفق و اعتزم بالشده حین لاتغنی عنک الا الشده. بر اساس این آموزه، مدیران نیازمند نرمش و مدارای حداکثری و شدت عمل حداقلی هستند. شاخص های نرمش و مدارا نیز عبارتند از : تفقد، نظر خواهی، انتقاد پذیری، گوش دادن ، تحمل و مدارا، گشاده روئی، در دسترس بودن، عذرآوری و شفاف سازی و تغافل و گذشت.
