دکتر محمدرضا سنگری
مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
انتخابات آزمونگاه است؛ امتحان بزرگ و سراسری برای یک ملت، یک امت، پذیرفتگان در این آزمون، سرفرازان در پیشگاه الهی، در پیشگاه شهیدان و در دآوری آیندگان خواهند بود.
ما قرار نیست بیعتمان با امام را بشکنیم، ما قرار نیست قرارمان با شهیدان را فراموش کنیم، ما قرار نیست با نیامدن به بدخواهان خوشامد بگوییم.
آیا تردید داریم که اگر حضور مردمی رنگ ببازد، قاتلان شهید حججی و شهید سلیمانی و هر آن که چشم دیدن ایران و ایمان ندارد شادمانه جشن خواهد گرفت؟
اگر آرا اندک باشد، پشتوانه امنیتی کشور کاهش مییابد. قدرت بازدارندگی کم میشود، دشمن طمع و امید به “بیتفاوتی” و “خالی شدن صحنه” میبندد و این یعنی دشمن شاد کردن، در میدان قاتلان شهیدان بازی کردن؛ پشت کردن به شهیدان یعنی رو به غضب و خشم الهی آوردن و …
راستی اگر ۲۸ خرداد شهیدسلیمانی بود آیا از اولین کسانی نبود که با همان دست ابوالفضلی انگشتر نشان، رای به صندوق میانداخت؟ گرچه او هست و چشم بر دستان بصیری دارد که در آن روز پیشتازان حضور در پای صندوقها خواهند بود.
اگر امام بود همان صبح ۲۸ خرداد در حسینیه جماران با همان تبسم و آرامش و لبهای مترنّم، صندوق را به رای خویش متبرک نمیکرد؟
روز ۲۸ خرداد از جنس عاشوراست، آمدگان با هم قدمی و همگامی با شهیدان و امام و رهبر در سلک اصحاب امام حسیناند و نیامدگان جز حیرت و اندوه و افسوس بهرهای نخواهند داشت.
امام رای دادن را تکلیف میدانست و از اوجب واجبات؛ اگر رای ندهم: فریضه ملی، فریضه دینی و تکلیف ملی و الهی را انجام ندادهام.
رای ندادن تکلیف گریزی و مسئولیت ناپذیری است. من خوشحالی شیطان و اندوه شهیدان را نمیپذیرم، من رای خواهم داد. وضو میگیرم و صبحگاهان به اشتیاق رای خواهم داد. آن روز لبخند شهید سلیمانی و تحسین و آفرین فرشتگان و رضای حضرت حق، بهترین جمعه مرا رقم خواهد زد.
راستی، روز جمعه، روز موعود، روز مولای جان و جمال -صاحب الزمان- (عج) نیز هست. صبح جمعه به او سلام میدهم و رضا و لبخند او را به پاس حضور در پای صندوق، در قلب و جانم تاب خواهم گرفت.
پس به احترام امام موعود، امام شهیدان و همه شهیدان با همه وجود فریاد می زنم:
سلام بر جمعه، سلام بر لحظه مقدس و متبرک رای دادن و سلام بر صندوقی که نام صالحترین و شایستهترین از مشرق آن طلوع خواهد کرد.