عرفان امام چه تأثیر شگرفی در شکوفایی و بالندگی انقلاب داشت؟
یادداشتی از حجت‌الاسلام و المسلمین علی فضلی مدیرگروه عرفان پژوهشگاه
عرفان امام یک عرفان حقیقی و کاراست و نه یک عرفان علمی و مفهومی و ذهنی. زیرا حضرت امام(ره) یک هویت شکفتۀ
الهی داشت و کمالات و اسمای الهی را در دامنۀ وجودی خویش به قدر و سعۀ خویش به فعلیت رساند و به انسانیت شکوفا رسید و رنگ وجودش را به رنگ الهی و نه دنیوی بدل ساخت و نظر دلش را در همۀ امور به وجه الهی متمرکز ساخت و جانش را از شمع وجودی به شمس وجودی مبدل ساخت.
از این جهت چون خورشید تابان بر قلوب مستعد و قابل ایرانیان و جهانیان تابید و آنان را منقلب ساخت و انقلاب درونی و حقیقی را رقم زد که نتیجۀ این انقلاب درونی نیز طلوع قمرهای درخشان به عنوان یاران والای حضرت امام در عرصۀ مدیریت و مسئولیت در برخورد با رویدادها و رخدادها و تلخی‌ها بوده که برترین نمونۀ آنان را در کردارها و گفتارها و شناختارهای مردان الهی در میدان جنگ می‌بینیم.
امروزه نیز پیروان حضرت امام(ره)، آنگاه می‌توانند مانند آن اقمار منور به فرهنگ و اقتصاد این مرز و بوم خدمت کنند و مستحکم و با اراده و قدرت با مشکلات مواجه شوند و در کرسی مدیریت و مسئولیت موجب اعتلای فرهنگی و ارتقای اقتصادی گردند که با اندیشۀ عرفانی امام چه در حوزۀ نظر و چه در حوزۀ عمل آشنا شوند و ذیل تابش پی در پی جان و اندیشه معنوی مقام معظم رهبری قرار گیرند و در واقعیت خویش پیاده کنند تا آهسته آهسته از درون الهی شوند و تا حدی و به اندازه‌ای درخور، متخلق به اخلاق الهی گردند؛ نقش الهی بر چهرۀ جان زنند و در همۀ امور نظر به وجه الهی اندازند و این، کاری بس دشوار ولی شدنی است و نظام جمهوری اسلامی باید به انواع مختلف به تربیت معنوی چنین افراد و اقماری جهت آمادگی و حضور در عرصه های مختلف علمی و مدیریتی برآید.
در این صورت است که انقلاب به همان گونه که الهی زاده شده، الهی باقی می‌ماند و مردم بیش از پیش از نعمات الهی و دینی آن متنعم می‌شوند و رفاه آسمانی را در این مرز و بوم تجربه می‌کنند و الگوی ایرانی و اسلامی پیشرفت تحقق می‌یابد و در نهایت به پیدایش تمدن نوین اسلامی می‌انجامد.
