به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع‌رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، وبینار تخصصی با موضوع “نقش روش اجتهاد در تولید علوم انسانی اسلامی“ سه‌شنبه ۲۵ آذر ماه ۱۳۹۹ توسط گروه فلسفه پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی پژوهشگاه با مشارکت انجمن علمی تحول علوم انسانی به صورت مجازی تحت نرم افزار اسکایپ برگزار شد.
این نشست علمی با ارائه حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه برگزار شد.
خلاصه‌ای از مهم ترین نکات ارائه استاد عبدالحسین خسروپناه در ادامه از منظرتان می‌گذرد:
در بحث از علوم انسانی اسلامی، سخن از اسلامی سازی علوم نیست، بلکه مقصود تولید علوم انسانی اسلامی است که تنها با “روش اجتهاد” ممکن خواهد بود و روش اجتهاد مورد نظر ما روش منظومه ای درخصوص:۱- انسان محقق ۲- انسان مطلوب ۳- تبدیل انسان محقق به انسان مطلوب است که در دو ساحت دانش(هست ها) و ارزش(بایدها) تعمیم و جریان دارد.
تحقیق و تحقق این امر نیاز به مطالعات وسیع، آشنائی با منابع و متون اسلامی، شناخت علوم انسانی غرب و مبانی و روش های علوم انسانی موجود درایران، از همه مهمتر بکارگیری روش اجتهاد با هدف تولید نه اسلامی سازی علوم و از این رهگذر تغییر و تبدیل ساختارهای مراکز و نهادهای گوناگون قوای مختلف حکومت و دولت اسلامی با هدف تجربه و تحقق مثلا سیاست، اقتصاد، حقوق، تربیت اسلامی است و تا بینش اسلامی مدیران و کارگزاران و زیرساختهای حکومتی درمقام عمل و اجرا اسلامی نشود امکان تحقق انسان مطلوب مبتنی برعلوم انسانی اسلامی نخواهد بود. بنابراین برای تبیین و ترویج روش اجتهاد منظومه ای بایسته است:
۱- نیروهای ممحض و متخصص دراین علوم که آگاهی به نظریات مختلف علوم انسانی موجود درغرب و ایران را داشته و با منابع و مبانی اسلام ناب آشنائی دارند درجهت تبیین همه جانبه آن تلاش کنند
۲- مدیران و کارگزارانی که دانش و ارزش را براساس بینش عمیق اسلامی و گفتمان امام و رهبری درک و دریافت کرده اند در نظام سیاسی کشور و بویژه معطوف به تولید علم در رآس بوده و مدیریت های کلان را بعهده داشته باشند
۳- برگزاری هم اندیشی، کرسی های علمی،نشست های علمی، همایش های علمی، تحقیق و تدوین کتب و مقالات و پایان نامه و رساله های علمی شایسته
۴- تربیت عناصر محقق و زبده و متعهد و دیندار از میان حوزویان و دانشگاهیان در این زمینه می توانند نقش کارآمدی داشته باشند.
