به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مجمع ناشران انقلاب اسلامی با شعار «آنچه هستیم، آنچه باید باشیم»، «همایش صنعت نشر در دهه‌ی پنجم انقلاب اسلامی» را با مشارکت فعال سازمان انتشارات پژوهشگاه، روزهای دوازدهم و سیزدهم اسفندماه برگزار کرد.
در نشست «بررسی موضوع بحران کاغذ و راهکارهای عبور از وضع اکنون» که عصر روز یکشنبه دوازدهم، با حضور جمع زیادی از متولیان نشر، واردکنندگان کاغذ، مدیران تشکل‌های نشر و همچنین برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی برگزار شد، سیدغلامرضا حسینی مدیرعامل سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و عضو هیئت مدیره مجمع ناشران انقلاب اسلامی نیز دیدگاه خود را درباره‌ی موضوع نشست «بررسی موضوع بحران کاغذ و راهکارهای عبور از وضع اکنون» مطرح نمود، که در ادامه می‌خوانیم:
نقش کاغذ در صنعت نشر هرچند که یک کالاست ولی شبیه ارزهای خارجی در اقتصاد است، تا قبل از این سهم کاغذ در کل هزینه‌های تولید محتوا، آماده‌سازی و چاپ رقم قابل ملاحظه‌ای نبود ولی با وضعیت کنونی در همه‌ی ارکان قیمت‌گذاری کتاب تأثیر دارد، البته افزایش قیمت صرفاً منحصر به کاغذ نیست سایر اقلام چاپ نیز به شدت با افزایش قیمت مواجه‌اند، از جمله زینک، مرکب، چسب و قطعات دستگاههای چاپ. در حال حاضر میانگین قیمت کتاب‌های چاپ شده به خصوص در شش ماهه‌ی دوم سال افزایش چشم‌گیری داشته و به صورت تصاعدی نیز در حال افزایش است و در عین حال نظام قیمت‌گذاری مشخصی برای کتاب وجود ندارد، این حجم از افزایش قیمت‌ها قطعاً قدرت خرید مخاطب را کاهش خواهد داد و این مسأله مشکل را در آینده‌ای نه چندان دور تشدید خواهد کرد.
با توجه به شرایط حال حاضر برنامه‌ریزی بلند مدت برای فعالیت‌ها در حوزه‌ی نشر دشوار است. اما آنچه برای آینده وضعیت کاغذ به عنوان یک کالای استراتژیک قابل برنامه‌ریزی است:
اول: واکاوی تجربه کامیابی‌ها و ناکامی‌ها چهل سال گذشته در تولید داخلی، واردات و توزیع کاغذ است. دوم: باید به دنبال تنظیم سند ملی خودکفایی در تولید کاغذ باشیم و افق خودکفایی را هم نهایتاً ۱۴۰۴ بگذاریم. سوم: فرهنگ سازی در مصرف از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است (کتاب درسی، صنایع بسته‌بندی، صنایع بهداشتی و…) به عنوان مثال در سال‌های نه چندان دور کتاب‌های درسی دانش‌آموزان در یک فرآیند مشخص، مجدد به چرخه‌ی استفاده بازمی‌گشت و در مناطق محروم مورد استفاده قرار می‌گرفت ولی در وضعیت فعلی کتاب از نگاه دانش‌آموز یکبار مصرف است و در پایان سال تحصیلی دور ریخته می‌شود. در صنایع بسته‌بندی و… نیز خصوصاً در مصرف مقوا می‌توان از مواد جایگزین استفاده کرد و در بعضی مصارف اساساً استفاده از مقوا ضرورت ندارد.
