به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاعرسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، آیتالله علیاکبر رشاد رئیس و مؤسس پژوهشگاه، شنبه ۱۴ مهرماه جاری پیش از آغاز درس خارج فقه که در حوزه علمیه امام رضا(ع) برگزار شد گفت: امام علی(ع) فرمودند: مانند کسی مباش که امید به آخرت دارد اما این امید را به آخرت پیوند نمیزند.
وی افزود: این گونه افراد راجع دنیا زاهدانه حرف میزنند اما در مقام عمل راغب و شیفته دنیا هستند، هر آنچه به آنان بدهند سیر نمیشوند و یا اگر آنان را از دنیا باز بدارند قناعت نمیکنند، از شکر نعمات الهی عاجز هستند اما باز نعمت بیشتر را درخواست میکنند.
رئیس و مؤسس پژوهشگاه در ادامه اظهار داشت: آنان دیگران را از چیزی که خود خودداری نمیکنند به خودداری دعوت میکنند و به چیزی که خودشان عمل نمیکنند به آن امر میکنند، آنان صالحان را دوست دارند اما خودشان عمل صالح انجام نمیدهند از مذنبین متنفر هستند در حالی که خودشان در زمره آنان قرار دارند.
وی بیان داشت: این افراد به خاطر انباشت گناه مرگ را دوست ندارند و عجیب آن است که به همان دلیلی که مرگ را دوست ندارند بر گناهان خودشان پافشاری میکنند.
ایشان با بیان اینکه انسان از دو حالت صحت و سقم خارج نیست، عنوان کرد: عبد صالح در دوحال متفتن و متذکر به نعمات الهی است و بیماری و سلامت را نعمت خداوند میداند اما کسی که عبد صالح نیست بیماری را نقمت و سلامت را نعمت میپندارد در حالی که ممکن است قضیه برعکس باشد و سلامت نقمت و بیماری نعمت به شمار آید.
آیتالله رشاد ادامه داد: گاه بیماری به مناسبت مصلحت بزرگی بر انسان عارض میشود گاهی همان مصلحت تاریخ ساز است که اگر آن بیماری نبود آن مصلحت مهم تاریخ ساز فوت میشد؛ در خصوص بیماری حضرت امام سجاد(ع) همین مساله مطرح است.
ایشان در ادامه با بیان اینکه همه مجاهدان سپاه امام حسین(ع) در روز عاشورا به شهادت رسیدند، گفت: اگر امام سجاد(ع) در واقعه کربلا بیمار نبودند جهاد بر ایشان واجب میشد بنابراین شهادت امام سجاد(ع) برابر با انقطاع امامت بود از این رو شهادت ایشان یک اتفاق بزرگ و خسارت بار برای تاریخ بشریت به شمار میرفت اما خداوند متعال براساس مصلحت بیماری را بر وجود مقدس امام سجاد(ع) عارض کرد تا جان ایشان حفظ شود.
رئیس و مؤسس پژوهشگاه در ادامه با بیان اینکه گاهی سلامت به زیان انسان است، گفت: کسی که کوته بین است هر نوع سلامتی را در هر شرایطی نعمت میپندارد.
وی در ادامه فرمایش امام علی(ع)، اظهار داشت: حضرت میفرمایند: این افراد زمانی که بیمار میشوند حالت ندامت و پشیمانی به آنها دست میدهد و منفعل میشوند و به گناهان و اعمال بد خودشان فکر میکنند اما زمانی که سلامتی کسب میکنند گویی دوباره در یک امنیت کامل قرار گرفتند و مجدد عمر خود را به بیهودگی و بطالت میگذرانند.