به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع‌رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست عضو هیأت علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه در گفت‌وگویی با مفتاح، پیرامون جایگاه مرجعیت شیعه در جامعه و لزوم صیانت از آن بیان داشت: پاسداری از مرجعیت شیعه به دلیل کارکردی است که مرجعیت در نظام فقهی شیعه داشت؛ چون مرجع در طول تاریخ هم مرجع دینی مردم بوده به این معنی که مردم، شریعت و احکام را از او می گرفتند، هم مرجع تظلم خواهی و پناهگاه مردم بوده است.
وی ادامه داد: مرجعیت در کشور ایران حتی مایه وحدت ملی بوده است یعنی گاهی اوقات تنها مرجع شیعیان نبود بلکه مرجع ملت بود و اهل سنت، مسیحیان، زرتشتیان و دیگر ادیان و مذاهب به عنوان اعضای یک ملت به آنها مراجعه می‌کردند.
عضو هیأت علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه ابراز کرد: اگر ما کارکرد مرجعیت را در این سه محور(مرجعیت دینی، تظلم خواهی و وحدت ملی) تعریف کنیم، به ضرورت صیانت از مرجعیت پی می بریم یعنی اگر کارکرد مرجعیت، کارکرد اساسی است طبیعتاً صیانت از مرجعیت هم یک حرکت اساسی است.
وی افزود: در همیشه تاریخ مخصوصا بعد از نهضت تنباکو می بینیم هم سازمان های امنیتی دنیا و هم فرق باطله، راس هرم شیعه را هدف قرار دادند لذا بحث تضعیف مرجعیت را در بهائیت، بابیت، فرقه‌های صوفیه، دراویش و جریان یمانی می‌بینید.
علیدوست با بیان اینکه این تضعیف گاهی به وسیله گروه‌های سفیه و کم خرد و گاهی توسط ماموران دشمن به انجام رسیده است، گفت: اگر مرجعیت را به عنوان نهادی در راس هرم ببینیم که مایه وحدت و آرامش خاطر مردم و انسجام ملی است اگر تضعیف شد همه اینها آسیب خواهد دید.
وی تصریح کرد: اگر مرجعیت تضعیف شود، یا مردم باید از دین دست بردارند که خیلی موارد این چنین می شود یا به فرقه های انحرافی و عرفان های کاذب روی می آورند که خطرش از دست برداشتن از دین کمتر نیست.
عضو هیأت علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه خاطرنشان ساخت: در هر صورت تضعیف مرجعیت، تضعیف دین مردم را به دنبال دارد و در کشوری مانند ایران سبب تضعیف وحدت ملی مردم است.
وی وظیفه نخبگان و حوزویان و بیوت مراجع را در صیانت از جایگاه مراجع تقلید را تبیین اقدامات صورت گرفته توسط حوزه و مراجع تقلید برای مردم دانست و گفت: متاسفانه در مقطع بحران مصرف نظریه های تولید شده قرار داریم یعنی همواره صحبت از نوآوری و نظریه‌پردازی می زنیم اما کسی صحبت از این نمی‌کند که چقدر از این نوآوری ها و نظریه ها استفاده شده است.
علیدوست با بیان اینکه در این زمینه تفاوتی بین حوزه و دانشگاه نیست، بیان کرد: در این ۴۰ سال چه در حوزه و چه در دانشگاه تولید نیرو و نظریه داشتیم اما عموم اینها مبتلا به حجاب معاصرت است حالا اینها فوت کنند، صدسالی بگذرد تا مطرح شوند، بنابراین تبیین خدماتی که صورت می گیرد از طریق معقول نه غوغاسالاری اولین کاری است که به نظرم باید انجام بگیرد.
وی ادامه داد: جریان حوزه یک جریان بشری است و جریان بشری هم خالی از عیب نیست مگر اینکه همه کاره آن معصوم باشد که کسی این ادعا را ندارد. جریانات بشری از آنجا که معصوم نیست باید همواره خود را پایش و آسیب شناسی و نقد کند، از نقد هراس نداشته باشد بلکه باید به گذشته خود نگاه کند بنابراین به نظرم باید نقد مشفقانه صورت گیرد و این باعث تکامل می‌شود.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه ابراز داشت: کار سومی که لازم است انجام شود، معرفی برخی گروه‌هایی است که گاهی لباس مشفقانه می پوشند اما قرائن صدر و ذیل نشان می دهد نسبت به این جریان اشرافی ندارند بلکه یا سفیهانه این کار را می‌کنند یا مأمور هستند.
