به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاعرسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، نخستین نشست فصلانه کارکنان پژوهشگاه با حضور و سخنرانی آیت الله علی اکبر رشاد در تالار علامه جعفری(ره) پژوهشگاه در شهر تهران برگزار شد.
در این نشست صمیمانه که همواره با دلجویی و تفقد ریاست محترم پژوهشگاه از کارکنان همراه است نکات لطیفی پیرامون مناجات پرفیش شعبانیه توصیه شد که بد نیست ره توشه همه خوانندگان باشد. در این بخش به صورت گذرا گوشه ای از مطالب از منظرتان خواهد گذشت…
این اولین نشستی است که در سال جدید تشکیل میشود. ممکن است هریک انگیزهای داشته باشیم و این انگیزه برای من این است که عزیزان را زیارت میکنم. بنده شخصا علاقمندم که با فواصلی ولو اگر کوتاه نباشد خدمت همکاران ارجمند برسم و ایشان را ملاقات کنم.
همانطور که مقام معظم رهبری در دیدار اخیر فرمودند از مناجات شعبانیه غافل نشوید. همچنان که ایشان از حضرت امام هم پرسیده بودند و امام راحل خطاب به حضرت آقا فرموده بودند که مناجات شعبانیه را بیش از دعاهای دیگر میپسندند.
خواندن این دعا روح افزاست و زیباییهای درون این مناجات بسیار زیباست. لحن، لحن آدمی خودمانی است که بد کرده!. خجالت میکشد ولی مطمئن است که طرف مقابل به روی او نخواهد آورد؛ و میداند که اگر کمی خشوع نشان دهد، او دلش نرم خواهد شد و یا اصلا دلش نرم است و فقط منتظر است که ما عرضه کنیم. خیلی صمیمانه و زیبا و ملتمسانه انسان در این دعا با معبود خویش سخن میگوید.
بنده در این خصوص و بخشهایی از این دعای زیبا را برای شما تفسیر خواهم کرد.
إِلَهِی إِنْ حَرَمْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یرْزُقُنِی
الهی اگر من را محروم کنی و تو نخواهی من را روزی دهی، من از کجا روزی بگیرم، گرسنه خواهم ماند.
منظور از روزی فقط روزی مادی نیست، بلکه روزی مادی نیز جزئی از این درخواست است. اصل معنویات و توفیقات است که انسان دعا کند که خدایا مرا از برخی توفیقات دور نکن
وَ إِنْ خَذَلْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی ینْصُرُنِی
اگر من را دچار خضران کنی و تو مرا خوار کنی دیگر چه کسی میتواند به من کمک کند تا از خواری دربیایم.
إِلَهِی لَمْ یزَلْ بِرُّک عَلَی أَیامَ حَیاتِی
تو همیشه تا وقتی زنده بودم خوبیهایت پیوسته بر من نازل میشد. آنی در این دنیا وجود نداشت که من محل نزول رحمت تو نباشم و در سراسر این زندگی من همواره خوبی تو بر من نازل میشد.
فَلاتَقْطَعْ بِرَّک عَنِّی فِی مَمَاتِی
این نزول رحمتت با مردن من قطع نشود و از تو میخواهم همین رفتار را در بعد از مرگ هم با من داشته باشی
إِلَهِی کیفَ آیسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِک لِی بَعْدَ مَمَاتِی وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی إِلاالْجَمِیلَ فِی حَیاتِی.
چگونه ممکن است مایوس شوم در تمام این چندین سالی که من در این دنیا و مشغول به حیات بودم پیوسته باران برّ تو بر من نازل میشد و من میخواهم در آن دنیا نیز بر من ببارد. مگر میشود در این دنیا اینقدر با من زیبا عمل کرده باشی و جز به زیبایی با من عمل نکرده باشی و آنوقت در آن دنیا با من نازیبا عمل کنی! من چنین فکری نمیکنم و اینگونه مایوس نخواهم شد.
إِلَهِی قَدْ سَتَرْتَ عَلَی ذُنُوبا فِی الدُّنْیا نْیا وَ أَنَا أَحْوَجُ إِلَی سَتْرِهَا عَلَی مِنْک فِی الْأُخْرَی
خداوندا من خطاکار و گناهکارم، لغزش بسیاری از من سر میزند، در این دنیا گناه میکردم و تو همه را پوشاندی. که اگر کسی این گناهان را بداند، شخصیت و جایگاه آدمی به خطر خواهد افتاد. پدر اگر از برخی گناهان پسر مطلع شود و یا دوست و قوم و خویش آشنایان.
گناهانم را با صفات ستاری و غفاری خود پوشاندی. اینجا دنیا بود و در کنار افراد عادی؛ اما مگر میشود که روز قیامت این اخلاق الاهی را رعایت نکنی و عیوب مرا نپوشانی و از گناهانم چشمپوشی نکنی؟ من آنجا بیشتر اححتیاج دارم، در حالی که در این دنیا حتی در مقابل عباد صالحت مرا لو ندادی ولی اگر در قیامت خطاهای مرا فاش کنی، اهل قیامت من را نفرین خواهند کرد. آیا ممکن است برملا کنی گناهان مرا؟
إِذْ لَمْ تُظْهِرْهَا لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِک الصَّالِحِینَ فَلاتَفْضَحْنِی یوْمَ الْقِیامَهِ عَلَی رُءُوسِ الْأَشْهَادِ
در حالیکه در این دنیا افراد بزرگی مثل پدر، همکار، رییس، رهبر من در کنار من هستند تو آبروی مرا حفظ کردی، اما در آن دنیا دیگر همه خواهند دید و میفهمند که من چه گناهانی کردهام. من آنجا بیشتر به تو احتیاج دارم و آنجا باید آبروی من حفظ شود.
لحن این دعا فوقالعاده است و امیدوارم که در این چند روز باقیمانده بیشتر این دعا را بخوانیم و در اصل باید با خداوند اینگونه صحبت کنیم و همانطور که پیامبرمان فرمودند: اگر تا به حال خداوند متعال ما را نبخشیده است، بگوییم که خداوندا در این شبهای باقیمانده تا ماه رمضان مارا ببخش.
همدیگر را دعا کنیم، ما یک خانوادهایم و حتما دعا در حق یکدیگر اجابت خواهد شد.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته