جریان تفکیک علم را واقعیتی جدا از نفس و تصورات و تصدیقات بشری انگاشته، برای این امور کاشفیتی قائل نیست. برونداد روششناختی گمانه فوق این است که علم منطق راهی به دهی نمی‌گشاید و هر اندازه دقت آن افزون شود از چنبره تصورات و تصدیقات تاریک ذات پا فراتر ننهاده و کاشفیتی در پی نخواهد داشت …
