به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، کتاب فلسفه علم دینی اثر آیت‌الله علی‌اکبر رشاد از سوی گروه منطق فهم دین پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی و توسط سازمان انتشارات پژوهشگاه به زیور طبع آراسته و راهی بازار نشر شد.
علم دینی دارای دو افق غایی: «ملکی» و «ملکوتی» است؛ غایت ملکوتی و بَرین علم دینی، تقرب به بارگاه یاری است که از ره‌گذر «استکمال نفوس» انسان‌ها حاصل می‌شود؛ غایت ملکی و زیرین علم دینی «تعالی حیات انسان‌ها»ست که از ره‌گذر تحصیل توان در استخدام قوانین و سنن الهی برای تغییر حیات انسانی در جهت دل‌خواه، صورت می‌بندد.
از آن‌جا که ۱. مجاری معرفتِ صائب، منتهی به ساحت سبحانیاند، زیرا منبع و فاعل حقیقی علم، حق‌تعالی است؛ ۲. موضوع / متعلق علم، فعل الهی‌ست. ۳. علم صائب حاکی از ذات و صفات یا مشیت تکوینی و تشریعی الهی‌ست؛ ۴. غایت علم دینی، استکمال نفوس و تعالی حیات انسانی است؛ پس علم دینی ارزشمند و بلکه ارزش‌بخش است.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است:
پرسش از «امكان»، «روايي»، «سودمندي» و «بايستگي» علم ديني، چهار «پرسانه‌ي پشيني»اي هستند كه پاسخ مثبت بدانها، سخن‌گفتن درباره و در علم ديني را مباح و معقول مي‌دارد، زيرا اگر پاسخ به اين پرسش‌ها منفي باشد، بحث از علم ديني از اساس دچار چالش گشته، نوبت به پژوهش در علم ديني نمي‌رسد، و بحث از/در آن، پرداختن به امر «غيرممكن»، «غيرمشروع»، «غيرمفيد»، و «غيرضرور» قلمداد مي‌گردد، و در هر چهار حال، بحث ايجابي از علم ديني، فعلي غيرحكيمانه به‌شمار خواهد آمد. بدين‌جهت است كه سخن گفتن از حتا «پيش‌انگاره‌ها»ي علم ديني كه عمده‌ي مباحث فلسفه‌ي علم ديني را تشكيل مي‌دهد، پس از پاسخ به اين پرسش‌ها معني‌دار خواهد بود؛ از اين رو مي‌توان از آنها به «پيشاپيش‌انگاره‌‌هاي» (ماقبل المبادئ) علم ديني تعبير كرد؛ و جايگاه بحث از آنها نيز پيش از مبادي تصديقي علم ديني است. ازجمله خطاهاي رايج و شایع در مبادي‌پژوهي علم ديني (در نوع آثار تاليف شده در فلسفه‌هاي مضاف به دانش‌هاي ديني) اين است كه نوعاً بحث از چهار پرسانه‌ي مزبور جزء مبادي دانش مضاف اليه پنداشته مي‌شوند ؛ در حالي كه هر چند اين مباحث در زمره‌ي مباحث فلسفه‌هاي مضاف به دانش‌هاي ديني به شمار مي‌روند، اما جزء مبادي اين دانش‌ها نيستند، زيرا علم‌هاي ديني و مسائل آنها هرگز ابتناي منطقي و محتوايي بر آنها ندارند تا از آنها بمثابه «مبادي» تعبير شود؛ نسبت ميان «فلسفه‌ي» علم و «مبادي» آن عام مطلق است.
فلسفه‌ي علم ديني، به تبیین مباحثي همچون عنوانهای زير مي‌پردازد: «ماهيت» و «معيار» علم ديني (تفاوت علم ديني و علم سكولار)، «امكان تصوري» (معناداري عنوان علم ديني) و «امكان تصديقي» (تحقق خارجي) آن، «مباني/مبادي» هستي‌شناختي، معرفت‌شناختي، ارزش‌شناختي، و… علم ديني، «منابع/ مصادر» و «روش‌شناسي» علم ديني، «موضوع»، «مسائل»، «قلمرو»، «غايت و كاركردها»ی علم ديني، «هندسه‌ي معرفتي» علم ديني ، «فرايند تكوّن و تكامل» علم ديني، عوامل دخيل در تحوّل علم ديني (نظريه‌ي تحول علم)، وحدت و تکثر علم ديني، طبقه‌بندي علوم ديني، نسبت و مناسبات علم ديني با ديگر اضلاع هندسه‌ي معرفتی دين و …
کتاب فلسفه علم دینی اثر آیت‌الله علی‌اکبر رشاد با قیمت ۷۵۰۰۰ تومان راهی بازار نشر شد.
علاقمندان جهت تهیه کتاب و یا اطلاعات تکمیلی می‌توانند به وبگاه رسمی سازمان انتشارات پژوهشگاه به نشانی: www.poiict.ir مراجعه کنند.
