به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت الاسلام دکتر علی فضلی عضو هیات علمی گروه عرفان پژوهشکده حکمت و دین پژوهی در جدیدترین یادداشت خود به مقوله جایگاه تصمیم در نظام هستی پرداخته است، در ادامه چکیده ای از این یادداشت تقدیم می شود:
« انسان سر سفره تصمیم خود نشسته است؛ تصمیم یعنی بکار گیری اسباب و علل برای برآوردن نیازی خاص تا مرز بدست آوردن هدفی خاص است. این اسباب که همه اقسام علل را دربرمی گیرد، در یک سیستم منتظمی قرار دارند و با دیگر اسباب در یک شبکه فراگیر و جهانی ارتباط وثیق دارند. پس هر تصمیمی که به انجام برسد منجر به ورود انسان در چرخه سیستم شبکه ای علل و اسباب می شود که بعد از ورود آثار و لوازم خودش را دارد و پس از آن اوضاع و احوال زندگی وی تحت تاثیر آن علل آشکار و پنهان آن شبکه قرار می گیرد، بی آن که از بسیاری از آن اسباب اطلاعی داشته باشد. اینجاست که تصمیم گیری روی هر مساله به خصوص مسایل اصلی زندگی جایگاه ویژه ای پیدا می کند و باید نهایت احتیاط خرد ورزی را رعایت کند و همه اوضاع و احوال را بررسی نماید. چون بعد از تصمیم و انجام ان به راحتی نمی توان اوضاع را تغییر داد. چون اصلا از بسیاری از علل و اسباب مرتبط با اسباب تصمیمش آگاهی ندارد تا تغییرشان دهد. به قول معروف: « خشت اول گر نهد معمار کج/ تا ثریا می رود دیوار کج » برای این که تصمیم در شبکه علل در جای درستی قرار بگیرد و در سلسله علل آثار و لوازم خوبی را به دنبال داشته باشد، انسان باید هر آن، هر تصمیمی را با احکام دینی و اخلاق الهی تطبیق دهد و بسنجد. »
متن تفصیلی این یادداشت به زودی منتشر خواهد شد…
