حضرت فاطمه(س) نزدیک‌ترین شخص به پیامبر(ص) است و نزد فقیهان، یکی از منابع مورد اعتماد در بیان احکام دینی به شمار می‌رود. در طول تاریخ نیز، روایت‌های فراوانی از آن حضرت، در منابع حدیثی و فقهی آمده است و فقیهان شیعی و سنی، در موارد فراوان بر اساس سیره و سخن دختر پیامبر(ص) فتوا داده‌اند. از جمله:
۱. آداب ازدواج و امور خانواده: که در آن اموری مورد توجه و استناد بوده است، مانند فضیلت ازدواج، تقسیم کارهای بیرون و درون خانه، ازدواج با خویشان نزدیک، استحباب خطبه خواندن، پرداخت چیزی پیش از زفاف به عروس، رضایت دختر و چگونگی اجرای صیغه عقد.
۲. احکام ولادت: در اسلام، برای تولد فرزند، آدابی ذکر شده که برخی از آنها از فاطمه(س) نقل شده و یا به ایشان مربوط بوده است. ازجمله: دعای ولادت، اذان گفتن در گوش نوزاد، استحباب، عقیقه و قربانی برای نوزاد، صدقه دادن به اندازه وزن موی سر نوزاد، ختنه فرزندان پسر.
۳. احکام پوشش و نگاه: فقیهان در مواردی، احکام پوشش زن را به کردار یا گفتار فاطمه(س) مستند کرده‌اند. ازجمله: پوشش چهره و دست‌ها، جواز شنیده شدن صدای زن.
۴. احکام مردگان: در فقه اسلامی، درباره احکام مردگان نیز، به سیره حضرت فاطمه(س) استناد شده است. مواردی همچون: احکام محتضر، غسل میت توسط همسر متوفی، مقدار کفن، شرکت بانوان در تشییع جنازه، خواندن نماز میت توسط زن، آداب دفن، سوگواری زنان برای مرده، تسلیت گفتن و زیارت قبور توسط بانوان.
در روایات دیگری از فاطمه(س) درباره موضوعات گوناگونی چون آداب روزه‌داری، آداب ورود به مسجد و حرمت شراب گزارش شده است.
