حضرت فاطمه(س) در زندگی مشترک با امیرمؤمنان(ع) به‌خوبی از ویژگی‌های آشکار شوهرش، همچون ایمان استوار، پایمردی، اصالت خانوادگی و تنگ‌دستی آگاه بود. آنان زندگی مشترک را با دو اصل محبت، و گذشت و ایثار، بنانهادند و در تمام دوران زندگی مشترک آن دو، این دو اصل آشکار است.
محبت حضرت فاطمه(س) جلوه‌های گوناگونی داشت و آن حضرت به گونه‌های متفاوت، محبت خود را به همسرش ابراز می‌داشت و علی(ع) را بهترین یاور و برترین همسر می‌خواند، چنان‌که امیرمؤمنان(ع) می‌فرمود: «هرگاه به فاطمه نگاه می‌کردم، همه ناراحتی‌ها، رنج‌ها و غصه‌هایم را از یاد می‌بردم».
از ویژگی‌های همسرداری حضرت فاطمه(س) احترام به همسر در عرصه‌های گوناگون بود. دختر پیامبر(ص) همسرش را در خانه، بیشتر پسرعمو و علی، در میان مردم، اباالحسن و مؤتمن (امین مردم) می‌خواند. او ویژگی‌های منحصربه‌فرد امیرمؤمنان(ع)، همچون دوست، برادر و جانشین رسول خدا(ص) و بهترین همسر بودن او را برمی‌شمرد.
در کنار آنچه که گفته شد، حضرت فاطمه(س) پیوسته جویای نظر امیرمؤمنان(ع) در خصوص چگونگی همسرداری خود بود و حتی در لحظه‌های پایانی زندگی، نظر علی(ع) را درباره کیفیت وفاداری و صداقت خود در زندگی مشترک پرسید و علی(ع) نیز خداشناسی، نیکوکاری، خداترسی و پرهیزکاری فاطمه(س) را تأیید و تصدیق کرد.
حضرت فاطمه(س) در زندگی خانوادگی الگوی کامل ایثار و گذشت بود و جلوه‌های ایثار و گذشت در شیوه همسرداری او به‌خوبی نمایان است. ازجمله در همراهی با همسر و اطاعت از او؛ به گونه‌ای که به فرموده امیرمؤمنان(ع)، هیچ‌گاه فاطمه(س) او را ناراحت نکرد و درخواست او را رد نکرد.
همچنین حضرت فاطمه(س) توقعات و درخواست‌های مادی خود را با توان مالی همسرش متناسب کرده بود و هیچ‌گاه چیزی فراتر از توان علی(ع) از او نمی‌خواست. و با خانه‌داری شایسته، تمامی مشکلات اقتصادی را تحمل می‌کرد و در تأمین نیازمندی‌های خانه، یاریگر شوهر خویش بود.
حضرت فاطمه(س) تمام عرصه‌های همسرداری را به‌خوبی مدیریت می‌کرد و بهترین وضع را در زندگی مشترک با علی(ع) برای اطاعت از خدا و یاری رساندن به همسرش فراهم کرده بود. ازاین‌رو در زندگی ایشان اختلاف و ناسازگاری وجود نداشت.
حضرت فاطمه(س) در تمام عرصه‌های زندگی مشترک، از امیرمؤمنان(ع) حمایت می‌کرد و آن را موجب سعادت می‌دانست. پس از درگذشت رسول خدا(ص) با تمام توان، در صدد احقاق حق همسرش برآمد و پس از بیعت اجباری علی(ع) با ابوبکر نیز، فاطمه(س) پیوسته از حق ولایت علی(ع) دفاع کرد و در این راه به شهادت رسید.
