واکاوی چرایی عصبانیت جریان جاهلی از روحانیت مردمی و انقلابی

به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت الاسلام و المسلمین محمد ملک زاده در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه»، ضمن تسلیت شهادت روحانی مظلومی که چند روز پیش مقابل حوزه علمیه همدان از سوی یکی از اراذل، مورد اصابت گلوله قرار گرفت، اظهار داشت: این که ضارب جنایتکار بعد از این قضیه با افتخار در اینستاگرام خبر این جنایت را اعلام کرد، در کنار حمایت جریان جاهلی و اوباش طرفدار قاتل از این حمله وحشیانه و تروریستی و حوادث مشابه که به ویژه طی دو سال گذشته افزایش یافته ، این ها همگی حکایت از یک حرکت خزنده و مرموزی می دهد که علیه روحانیت مردمی و انقلابی به راه افتاده است.

وی افزود: تمسخر رسانه‌های ضدانقلاب نسبت به تعدادی طلبه که فیلم آنان در حال تمرین ابیاتی از اشعار کودکانه برای ارتباط تربیتی با خردسالان در شبکه های مجازی انتشار یافت و یا عصبانیت این جریان از عمامه به سر نهادن طلابی که در حال امداد رسانی به سیل زدگان می باشند و یا سایر نشانه هایی که حاکی از مردمی بودن جریان روحانیت می باشند همه و همه یک پیام را به مخاطب القاء می کند که روحانیت از نگاه جریان جاهلی نباید به عنوان یک نماد دینی در خدمت مردم و جامعه باشد.

عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه علمیه قم همچنین اضافه کرد: از نگاه این جریان روحانیت نباید جریانی مردمی و انقلابی و نماد اسلام سیاسی باشد؛ روحانیت نباید پرده ها و حجاب های حائل میان مردم و رهبران دینی را از میان بردارد، ضمن آن که از نگاه این ها لباس روحانیت به عنوان لباس دین نباید کارکردی فراتر از یک هویت ساده صنفی داشته باشد، چرا که در این صورت، خواب آشفته جریان جاهلی برای نابودی دین و اعتقادات مذهبی مردمان مسلمان بدون تعبیر و تلاش آنان برای ناکارامد نشان دادن اسلام سیاسی بیهوده می گردد.

وی بیان داشت: حقد و کینه جریان جاهلی از اجتماعی شدن روحانیت و نزدیک شدن ایشان به متن مردم است که بخش هایی از آن در حضور فعالانه روحانیت در سیل اخیر در مناطق مختلف کشور نمایان تر شد.

حجت الاسلام و المسلمین ملک زاده گفت: به شهادت رساندن روحانی مظلوم همدانی پرده آخر همین حقد و دشمنی جریان جاهلی را به تصویر کشید، حال آن که این جریان چه بخواهد چه نخواهد، روحانیت اصیل و انقلابی در طول تاریخ تشیع به ویژه دوره تاریخ معاصر، به تعبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی در منشور روحانیت، همواره به عنوان “حاملان امانت وحى و رسالت که ارکان عظمت و افتخار انقلاب اسلامى را بر دوش تعهد سرخ و خونین خویش حمل نموده‏اند”، شناخته شده اند.

وی ابراز داشت: بی شک شهادت این طلبه مظلوم، اولین و آخرین شهادت از این صنف نبوده و نخواهد بود، چرا که به فرموده امام خمینی(ره) روحانیت ابایی از به شهادت رسیدن ندارد .

عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: از نگاه بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی، مهمترین دلیل حقد و کینه جریان جاهلی از روحانیت و علماى متعهد این بوده که آنان در طول تاریخ اسلام و تشیع مهمترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجرویها بوده‏اند.

ملک‌زاده گفت: تاریخ بیش از هزار و چهارصدساله ی اسلام و تشیع گواهی می دهد که روحانیت اسلام تکیه‏گاه محرومان و مستضعفان بوده است؛ آنان در هر عصرى از اعصار براى دفاع از مقدسات دینى و میهنى خود مرارت ها و تلخی هایى متحمل شده‏اند و همراه با تحمل اسارتها و تبعیدها، زندان ها و اذیت و آزارها و زخم زبان ها، شهداى گرانقدرى را نیز به پیشگاه مقدس حق تقدیم نموده‏اند.