رودگر: عرفان اجتماعی از دانش‌های فعال در تکوین و تکامل فرهنگ و تمدن اسلامی بوده‌است

به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، نشست علمی ”عرفان اجتماعی (ماهیت و مولفه‌ها)” توسط گروه عرفان پژوهشگاه با همکاری دانشگاه ادیان و مذاهب و با حضور اساتید و صاحبنظران این حوزه در قم برگزار شد.
در این نشست علمی که با حضور حجج اسلام دکتر محمدجواد رودگر مدیر گروه عرفان پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی، حجج‌اسلام دکتر رضا الهی‌منش و دکتر محمدرضا مصطفی‌پور همراه بود، محمد جواد رودگر به عنوان ارائه دهنده در بیان ضرورت تبیین عرفان اجتماعی از دیدگاه اسلام گفت: اهمیت بحث از عرفان اجتماعی با توجه به اینکه اولا دانش عرفان اسلامی، یکی از دانش های بسیار مهم و فعال در تکوین و تکامل فرهنگ و تمدن اسلامی در قرون متمادی بوده است و ثانیا در عصر حاضر در باب عرفان اسلامی با دو سوال بنیادین مواجهیم: الف) اینکه آیا عرفان اسلامی، عرفان خلوت و خلسه، عرفان شخصی و درون گرایانه محض است یا عرفان جلوت و خدمت(اعم از خدمات عام المنفعه و سیاسی و حکومتی) یا درون گرای برون نگر نیز هست؟ نتیجه آنکه تحقیق و تحلیل بنیادی – راهبردی عرفان اجتماعی اهل بیتی که در منظومه عرفان اسلامی اهل بیتی قابل بیان و تبیین است عامل مهمی در تولید عرفانی است که در متن جامعه و فرهنگ و تمدن نوین اسلامی نقش مفید و موثری ایفا می‌نماید.
وی در ادامه گفت: همانطوری که به عرفان نظری و عملی اهل بیتی پرداخته می شود،لازم است این ساحت از عرفان اهل بیتی یعنی عرفان اجتماعی( با عنایت به اینکه منابع قویم و غنیم از نصوص دینی عرفانی از یکطرف و میراث گرانسنگ عرفان تاریخی و متعارف(عرفان موجود و مصطلح) از طرف دیگر موجود می باشد)، تولید و در اختیار جامعه و نظام اسلامی با هدف تحول سیستمی و تمدنی قرار گیرد.
عضو هیأت علمی گروه عرفان پژوهشگاه گفت: ضرورت تحقیق عرفان اجتماعی زمانی اجتناب‌ناپذیر و حساس تر می‌شود که بدانیم و بیابیم در درون دانش عرفان اسلامی و مجموعه‌های مرتبط و در بیرون این دانش و مجموعه های مرتبط، تفکر جدائی عرفان از سیاست و حاکم کردن گفتمان ریاضت و خلوت و درون‌گرائی جامعه گریز و مسئولیت های اجتماعی ستیز بیش از پیش فعال بوده و عرفان غیر اجتماعی – جهادی و سلوک منهای سیاست و فرهنگ و معارف عرفانی غیرتمدنی را ترویج و تئوریزه می کنند و نفوذ و گسترش عرفان و سلوک عرفانی را عامل زوال اندیشه و تمدن اسلامی قلمداد کرده و از موجبات مریدشدن و انسداد باب اجتهاد علمی و پیشرفت اسلامی معرفی می‌نمایند.
رودگر در ادامه نشست بیان داشت: عرفان اسلامی و عارفان مسلمان شیعی همواره عامل پیشرفت و عدالت اجتماعی و نهضت های احیاگرانه و اصلاحی در جامعه اسلامی بوده‌اند و درعصر و دوره جدید بینش و گرایش و کنش‌های عرفانی امام خمینی(ره) بخصوص ترابط عرفان و فقه در تولید نظریه ولایت مطلقه فقیه و نقش و کارکرد بی بدیل و بی عدیل آن در حرکت بسوی تمدن نوین اسلامی و استمرار و استکمال این نوع نگاه تمدنی در دوران ولایت مقام معظم رهبری از برجستگی و امتیاز خاصی برخوردار است و طرح عرفان غیراجتماعی و غیرسیاسی و تلاش برای تولید عرفان خلوت و خلسه و درویشی منهای سیاست و حکومت و ولایت توطئه ائی خزنده و کودتائی سفید علیه عرفان ناب اسلامی و عارفان متعهد و ترورمعنائی حقیقت عرفان و عرفان حقیقی است و گروه عرفان اسلامی یکی از رسالتهایش تولید عرفان اجتماعی برساخته از عرفان اهل بیتی و عرفان نظری و عملی موجود می‌باشد.
در ادامه این نشست حجج‌اسلام دکتر رضا الهی منش و دکتر محمدرضا مصطفی پور به نقد مطالب ارائه شده پرداختند.