نوع نگاه و تصوری که افراد از آینده دارند؛ امکان، چگونگی شناخت و نحوه مهار و به خدمت‌ گیری آن را مشخص می کند.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، دکتر حسین خزایی عضو هیأت علمی گروه فرهنگ پژوهی پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه به تازگی تحقیق خود را با عنوان ” آینده نگری قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران” به اتمام رسانده و برای انتشار به شورای آثار پژوهشگاه ارسال کرده است. از ایشان خواستیم تا در یادداشتی کوتاه، اثر خود را معرفی کنند.

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است.

 نگاه به آینده از دیر باز مورد توجه و علاقه ‌ی بشر بوده است و انسان ‌ها همواره در پی آن بوده ‌اند­ که به نحوی  از حوادثی که در پیش روی دارد آگاه گردد و بر آن تاثیر گذاشته، آن را در جهت خواست خود در اختیار بگیرد. جهان در عرصه ‌های مختلف دینی، فرهنگی، علمی، فنی، اجتماعی، اقتصادی و… در حال تغییر و دگرگونی است و نرخ این تغییر در چند دهه گذشته رشد چشمگیری داشته و پیش ‌بینی می ‌شود در سال‌ های آتی این روند همچنان با سرعت بیشتری ادامه پیدا کند. طبیعی است برای مدیریت امروز و برنامه ‌ریزی فردا، درک ساز و کارهای تحولات، هماهنگ شدن با آنها و حتی جلوتر از آنها حرکت کردن لازمه آینده‌ پژوهی است؛ پدیده ‌ای که فی‌ نفسه ارزشمند است. نوع نگاه و تصوری که افراد از آینده دارند؛ امکان، چگونگی شناخت و نحوه مهار و به خدمت ‌گیری آن را مشخص می­ کند.

وقوع انقلاب اسلامی و پیامدهای آن در دوره ‌ای که نظریات متنوع مبتنی برجهان بینی‌های غیرالهی، احیاءدین و نقش‌آفرینی آن در عرصه ‌های اجتماعی را باور نداشتند بار دیگر، ذهن‌ ها را متوجه ظرفیت‌ های عظیم دین و جهان ‌بینی الهی برای طراحی و ساخت آینده در ابعاد فردی و اجتماعی ساخت. که یکی از دستاورد های آن تولید منابع قدرت نرم بود که توجه اندیشمندان و کارگزاران را بخود جلب کرد. با  شکل گیری این  قدرت، یکی از لوازم استمرار و تقویت آن شناسایی احتمالات و آینده نگری آن است، اگر بخواهیم با منطق و روش آینده ‌پژوهی به مطالعه سیستمیک آینده کشور در یک افق زمانی میان‌ مدت [مثلاً ۱۵، ۲۰، ۳۰ ساله] بپردازیم، ابتدا بایستی صورت ‌بندی اجمالی از روندها، جریان‌ ها و نشانه ‌های آشکار و نهان امروز ایران در این موضوع به ‌دست آوریم و هر یک از آنها را به‌ تنهایی و نیز ارتباط آنها با یکدیگر را بررسی و در نهایت با سنتز آنها، آینده‌ های ممکن، محتمل و مرجح را مطرح ساخت.

در این تحقیق برآن بودیم که صورت ‌بندی دقیق از کلان ‌ترین مسائل قدرت نرم تأثیرگذار به آینده را شناسایی و راه های تقویت آن را پیشنهاد کرده و پاسخ به این سوال که مؤلفه های قدرت نرم ایران در آینده کدام است و پیشنهاد راه های تقویت و گسترش آن چیست؟ را بدهیم.

 

گفتنی است تحقیق ” آینده نگری قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران” به قلم دکتر حسین خزایی عضو هیأت علمی گروه فرهنگ پژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به زودی توسط سازمان انتشارات پژوهشگاه چاپ و در دسترس علاقمندان قرار خواهد گرفت.