به گزارش اداره روابط عمومی و طلاع رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجتالاسلام ابوالفضل ساجدی مدیر قطب علمی فلسفه دین پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چهارشنبه شب مورخ ۲۳ آبانماه جاری در همایش ملی المیزان و علوم انسانی اسلامی که در دارالقرآن علامه طباطبایی برگزار شد، با اشاره به اعتباریات و علوم انسانی از منظر علامه طباطبایی گفت: از جمله مباحث مبنایی فلسفه علوم انسانی، تعیین ماهیت مفاهیم و گزارههایی است که در نظریههای این علوم به کار میروند.
وی افزود: ماهیت این مفاهیم و گزاره ها بستگی تام به ماهیت موضوع این علوم دارد، علامه طباطبایی به عنوان یکی از بارزترین متفکران اسلامی، عملا به نظریه پردازی در برخی مسائل علوم انسانی دست زده اند.
این استاد حوزه علمیه قم اظهار داشت: مطالعه رویکرد ایشان در این نظریه پردازی ها، خصوصا در تفسیر شریف المیزان و همچنین دقت در قراینی که در نظریه اعتباریات ایشان وجود دارد، ما را را به این امر رهنمون میکند که از منظر ایشان موضوعات علوم انسانی به دو و دسته عمده حقیقی و اعتباری قابل تقسیم هستند.
مدیر قطب علمی فلسفه دین پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: البته سهم عمدهای از آن موضوعات اعتباری اجتماعی است که کنشگران اجتماعی به نحو ذهنی خلق می کنند و بنابراین مفاهیم و گزارههای به کار رفته در نظریههای علوم انسانی، اغلب اعتباری هستند که این امر تأثیر بارزی بر هدف و روش این علوم بر جای میگذارد.
حجت الاسلام ساجدی ابراز داشت: این یعنی هدف از پژوهش را به فهم، تفسیر و انتقاد از وضع موجود و در ادامه به ترسیم نظامی آرمانی بسط می دهد و نیز روش تفهمی و تفسیری را قبل از تشکیل قیاس البته به نحول جدلی و نظریه پردازی درباره اینگونه موضوعات ضروری می کند.
وی عنوان کرد: طرح اینگونه مباحث در نهایت می تواند تا حدودی راه محققان را در مسیر پرسنگلاخ تولید علوم انسانی اسلامی هموار و شفاف کند تا این که در ازای موضوعات محتلف علوم انسانی، هدف و روش مناسب و صحیح را برگزینند.
ساجدی ابراز داشت: علامه طباطبایی به عنوان یکی از ستونهای جریان فکری اسلامی تا حدودی در خلال بحثهای معرفتی خود به مسائل علوم انسان وارد شده اند، البته هر چند به صورت مستقل و مجزا به موضوع بحث یعنی اعتباریات و علوم انسانی اشاره نشده است اما دقت در نظریه پردازیهای ایشان و همچنین غور در بحثهای فلسفی و معرفت شناختی ایشان خصوصا بحث اعتباریان میتواند تا حدودی کار گشا بوده و مبانی معرفت شناختی، معنا شناختی و روش شناختی دقیق و عمیقی را برای نظریه پردازی در علوم انسانی فراهم کند.