در باور هیچ موحد منصفی چنان جنایتی در چنین مکانی مقدس نمی گنجد
نوشتاری از حجت‌الاسلام دکتر عبدالحسین خسروپناه عضو هیأت علمی گروه فلسفه پژوهشگاه
انا لله و انا الیه راجعون
«اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا و غیبة ولینا و کثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا»
محضر اقدس قطب عالم امکان حضرت شاهد پنهان، امام عصر و زمان و نایب بر حق ایشان، رهبر فرزانه دوران، ملت مقاوم ایران، مردم نجیب شیراز، به ویژه خانواده عزیز شهیدان این رخداد تلخ و عروج سرخ و هتک حرمت آستانه قدسی شاه چراغ، عرض عزا و تعزی نموده و از خداوند منان، غفران و رحمت و رضوان، برای آن زائران پر کشیده به کوی دوست، خواستارم.
سوگ سترگ است و اندوه انبوه، در باور هیچ موحد منصفی جا شدنی نیست؛ در مکان آمیخته به توحید و ذکر و عبادت، این چنین جنایت، به وقوع بپیوندد! مگر در مکتب سفاکان ابلیس‌پرست استکبار صفت، که بی‌باوری به ارزش‌های الهی، تنها باور ارزشمندشان و هرزه انگاری در عمل، تنها هدف مقررشان از خلقت آدمی است که “اولئک کالانعام بل هم اضل اولئک هم الغافلون” (۱۷۹ اعراف)
در فضای ضعف‌انگیز فتنه‌هایی که حاصل غفلت از مکر استکبار خونریز و بی‌بصیرتی نسبت به کید ولیده‌های خون آشام او یعنی گروه‌های ترور و تجزیه است، انتظار وقوع حوادث دلخراش و فجایع جانسوزی از این دست به دور نیست؛ چرا که آب و هوای مخالف قانون و حساب و کتاب سلامت، مرداب گندابی می‌شود برای حضور انواع موجودات سمی و افعی و لاشخوارها، و تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل.
بارالها: به سوی تو می‌آییم و سر به سجده می‌نهیم و لب به نجوا وا می‌کنیم تا سینه‌هایمان را مالامال صبر جمیل و گام‌هایمان را قوتی بی‌بدیل، در راه ایستادگی بر توحید، معنویت، ولایت، ارزش‌های الهی و انسانی و اهداف ایمانی و آرمانی زیر پرچم مقدس ایران اسلامی متحد و پیشرفته، در مسیر روشن خمینی و خامنه‌ای استواری ببخشی و انت ارحم الراحمین.
