محمدرضا سنگری
مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
راز محبوبیت سردار دلها!
کدام ویژگی‌ها شهید سلیمانی را در قلب‌ها نشاند و با جان جهان پیوند داد؟
چه شد که نه در جغرافیایی ایران که در همه جای جهان، نام و یاد حاج قاسم سلیمانی با شوکت و شکوه و احترام همراه شد و ستودن و سرودن و سوگ او همه‌ی “زبان‌ها” و باورمندان همه‌ی “ادیان” را در بر گرفت؟
چه شد که بیش از “پیران”، “جوانان” از او دم می‌زنند و تصویر او را بر سینه و شبکه‌های مجازی به نمایش می‌گذارند؟
پاسخ این پرسش بزرگ را خدای شهید سلیمانی به روشنی باز گفته است: ((إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا)) سوره مریم آیه ۹۶.
آنان که ایمان آوردند و عمل صالح ورزیدند به همین زودی خدای رحمان، محبت و مودت آنها را در قلب‌ها می‌افکند.
پس “زیست مومنانه” و “پویه‌ی صالحانه” رهاوردی جز محبوبیت و فتح قلب‌ها ندارد.
شهید سلیمانی مومنانه زیست، صادقانه و مخلصانه و عاشقانه به محبوب ازلی دلسپرد و به تعبیر شهید اندیشه و فرهنگ – علامه شهید مطهری در چند قلمرو ایمانی سلوک داشت:
- آمن برّبه؛ شهید سلیمانی مومن پروردگار بود و جز به او نیندیشید و جز از او یاری نخواست.
- آمن بسبیله؛ حاج قاسم “راه” را شناخت و مومنانه در “راه” قدم زد و در “راه” از هیچ خطری نهراسید و در سلوک مومنانه اش هرگز دچار کج روی و کج اندیشی نشد.
- آمن بهدفه؛ او هدف شناس بود، چشم از هدف نگرفت، و به جای شخصیت محوری بر “شاخص محوری” توجه و تمرکز داشت.
- آمن بقوله؛ وقتی انسان رهرو و پوینده راه حق شد، خداوند مدیریت چشم و زبان و دست و پای او را خود عهده دار می‌شود در نتیجه سخن او حکیمانه، قاطع، معیارمند و دلنشین خواهد شد. و شهید سلیمانی با چنین پشتوانه، وقتی سخن می‌گفت تار دلها را میلرزاند و تا ژرفای جان ما راه میبرد و مخاطبان را همراه می‌کرد.
- آمن بامام؛ شهید سلیمانی چشم در چشم امام و راهبر خویش داشت و هدایت او را رحمانی می‌دانست و حجت و فصل‌الخطاب او عاقبت به خیری را در همین می‌دانست و هماره هشدار و انذار می‌داد که هان! پاس این حریم را بدارید و مقیم کوی ولایت باشید تا به سلامت از خطرگاه‌ها بگذرید.
- آمنه بالناس؛ سپهبد شهید، مردم دار، مردم دوست و مردم نواز بود، هیچ چیز و هیچ موقعیتی او را از مردم جدا نکرد، مردی که اشداءُ علی الکفار بود، به مردم که میرسید “رحماء بینهم” میشد، کودکان، به ویژه فرزندان شهدا و رزمندگان، مادران، همسران، همرزمان، حتی آنان که به اندک زاویه‌ای با آرمان‌های وی داشتند زیر چتر محبت او قرار می‌گرفتند. در همه صحنه‌ها او را همراه مردم میافتند، در سیل، زلزله، جنگ، دفاع و …. سردار سلیمانی، مال همه بود و در نتیجه مال همه شد و فراتر از آن ” مال همیشه” شد.فرداها چهره‌ی او روشن تر و درخشان‌تر با جان جهان در می‌آمیزد و نسل‌‌های پسین را به روشنایی جاده حقیقت خواهد خواند.
حاج قاسم، زنده است و زنگی بخش،”اسوه‌ای” که آینده بیش از امروز از او خواهد گفت.
