درباره تفسیر دین و آموزههای آن، رهیافتهای مختلفی از صدر اسلام مطرح شده است؛ یک رهیافت بیشتر به نقل و از جمله روایات اهتمام دارد، سرآغاز این جریان در اهل حدیث و ظاهرگرایان از اهل سنت در سدههای نخست هجری است. مصداق بارز این رهیافت در تشیع معاصر، مکتب اخباریگری در حوزه فقه و مکتب تفکیک در حوزه عقاید است؛ برخی از دیدگاههای تفکیکیان در مسائل کلامی نه تنها با عقل بلکه با خود آیات و روایات نیز همخوان نیستند.