مکتب تفکیک می‌کوشد مدعیات خود را متخذ از آیات و روایات انگاشته و مخالفان خود را مکاتبی معرفی کند که از اهل بیت(ع) فاصله گرفته‌اند. نویسنده در این کتاب برای اولین بار به تحلیل و نقد مدعیات تفکیکیان با استناد به خود آیات و روایات پرداخته و نشان داده است که آنان یا همه آیات و روایات را مورد مطالعه قرار ندادند  و یا با تحفظ به ظواهر برخی از نصوص دینی و عدم اهتمام به عقل انسانی، به تفسیر سطحی و ظاهرگرایی (نواخباریان) از حقایق اهل بیت(ع) مبتلا شدند.