به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع‌رسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، نشست اول از سلسله نشست‌های مرزهای دانشی- سیاستی الهیات و هوش مصنوعی با موضوع «آشنایی با دانش هوش مصنوعی و نقاط تلاقی آن با الهیات» ۲۴ مهرماه توسط بخش بین الملل مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه، هسته علوم شناختی مرکز رشد و نوآوری پژوهشگاه و مرکز پژوهش های مجلس به صورت مجازی با حضور دکتر بهروز مینایی، دانشیار دانشگاه علم و صنعت، و دکتر یوریک ویلکس، استاد ممتاز دانشگاه شفیلد ازانگلستان برگزار شد.
در این نشست که به منزله جلسه مقدماتی برای مباحث الهیات و هوش مصنوعی محسوب می‌شد کلیات دانش هوش مصنوعی و نقاط تلاقی آن با مسائل الهیاتی مورد بررسی قرار گرفت.
در بخش نخستین نشست آقای دکتر مینایی در رابطه با موضوعاتی از قبیل تعریف هوش مصنوعی، انواع یادگیری ماشین، دستاوردهای هوش مصنوعی، کاربست هوش مصنوعی در علوم اسلامی، فروکاهش ارتباط هوش مصنوعی و الهیات به رابطه علم و دین، اهداف و سوگیری‌های کاربست هوش مصنوعی و پیامدهای اخلاقی اجتماعی کاربست هوش مصنوعی سخن گفتند.
در ادامه آقای دکتر یوریک ویلکس در ابتدا به نظریه سایبرنتیک که به عبارتی خویشاوند مساله هوش مصنوعی محسوب می‌شود اشاره کردند و همچنین چند کلمه‌ای به عنوان مقدمه راجع به الهیات مرتبط با علم لایتناهی و مفهوم خیرخواهی مطلق و ارتباط محتمل آن با هوش مصنوعی سخن گفتند. ایشان در ادامه به سه بخش پرداختند: ابتدا به جایگاه بحث فعلی، البته به عنوان ماشین های تمام عیار، در مکتب رمانتیسیم قرن نوزدهم و پنداشت‌های در هم تنیده درباره ساختن ماشین‌های شبه انسان، تقویت کردن انسان‌ها و نیز ماشین‌های خداگونه صحبت کردند. ایشان در پایان به موضوع نسبتاً متفاوتی تحت عنوان اتوماتیک کردن یا ماشینی ساختن عبادات و رسوم دینی پرداختند.
