دکتر محمدرضا سنگری
مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشکده فرهنگ و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
سفره گسترده خدا، دعوتنامه محبوب برای حضور یک ماه در ضیافت نور، ویزای جهان ملکوت فراروی ماست.
قرار است قرآن بر قلب ما نیز نازل شود. قرار است ملائکه و روح به میهمانی جان ما نیز بیایند. قرار است فجر در مشرق ما طلوع کند و هستی ما زیر آبشار نور تطهیر شود که رمضان شهر طهور است.
نردبان پیشاپای ما گذاشتهاند تا به ادراک آسمان برسیم. فرصتمان بخشیدهاند تا به ساحت مبارک تقوا قدم بگذاریم.
(کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون).
ماه رمضان بر خلاف انگارههای سطحی نگران تنها مجال کاهش وزن نیست، اتفاقاً ماه افزایش وزن! است. ماه افزایش وزن ما در پیشگاه الهی، ماه قدریابی، ماه وزن معنوی و میزان و موزون شدن که: (الوزن یومئذ الحق)، وقت وزن یابی برای فلاح و رستگاری است.
برخلاف آنچه میگویند ماه رمضان ماه تشنگی و گرسنگی نیست، ماه نوشیدن شراب طهور و بانگ نوشانوش در افکندن است.
ساقی ملکوت جام پیاپی از تسنیم و کوثر مینوشاند و ضیافتکده رحمانی لقمههای عزیز و لذیذ از مائده دلدادگی و نجوای شبانه و الغوث الغوث سفره شبهای قدر میبخشد.
ماه رمضان، ماه لاغر شدن تن اما به حال فربه شدن جان است؛ هنگامه از نان گرفتن و برجان افزودن است.
امام سید الساجدین، این ماه را شهر قیام و سلام نامیده است، باید از سر مستی و رخوت برخیزیم، باید خواب را به شکوه قیام بسپاریم. باید به بیداری سلام کنیم. باید به مهمان عزیز اشک سلام کنیم. باید در سکوت شب، وقتی همهمه بال فرشتگان میپیچد، به فرشتگان سلام کنیم.
درهای بهشت گشوده است و درهای جهنم بسته، این را روایت رمضانی میگویند، پس به بهشت خوش آمدید….
اما مراقب باشیم شیطان آدم فریب، به هبوط دوباره از بهشت دچارمان نکند.
حضور در بهشت گوارایتان باد.