به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاعرسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، آیتالله علیاکبر رشاد رئیس و مؤسس پژوهشگاه، دوشنبه ۳۰ مهرماه جاری پیش از آغاز درس خارج فقه که در حوزه علمیه امام رضا(ع) برگزار شد گفت: حضرت علی(ع) در حکمت ۱۵۷ از کتاب شریف نهج البلاغه میفرمایند: مانند کسی نباش که اگر شرایطی برای اشباع و اقناع شهوت و خواهشهای نفسانی پیش آید حتی اگر آن خواهش مباح نباشد هوای نفس را پیش میاندازد و معصیت را مرتکب میشود در حالی که توبه را عقب میاندازد.
وی افزود: گاهی برخی افراد بیموالات به سفر خارجی که در آن شرایط گناه فراهم است، میروند و گویی چند روزی که در سفر هستند رفع القلم شده هر کاری که نفس طلب میکند انجام میدهند و به هر گناهی آلوده میشوند.
آیتالله رشاد ادامه داد: برخی هم در زندگی امکاناتی پیدا میکنند به قول معروف بادی به پرچمشان میخورد و دسترسیهایشان زیاد میشود و میتوانند به راحتی شهوات نفسانی خود را حتی از راه حرام اجابت کنند و معصیت را پیش میاندازند، در حالی که نسبت به معصیت پیش دستی میکنند که نسبت به توبه هیچ عجلهای ندارند و آن را عقب میاندازند، گمان میکنند خداوند مهلت مشخصی به آنها داده و حتما تا آن زمان زنده هستند و فرصت توبه پیدا خواهند کرد.
وی در ادامه اظهار داشت: این فقرات، انسان را به یاد رفتار برخی از طلاب و روحانیان میاندازد که وقتی بالای منبر میروند سخنرانی داغ و حماسی انجام میدهند اما وقتی زمان عمل کردن میرسد رفتارشان با گفتارشان همخوانی ندارد.
رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بیان کرد: مرگ یک مرتبه بر انسان عارض میشود، امروز حتی دیدن صحنههای فرارسیدن مرگ افراد در حالتهای مختلف با کمک فضای مجازی کار سختی نیست، از این دست فیلمها و کلیپهای زیادی در اینترنت یافت میشود از جمله فردی که در حال صحبت کردن و لبخند زدن است و یک مرتبه مرگش فرا میرسد و تمام میکند، تصور و توهم اینکه مرگ حالا حالاها سراغ انسان نمیآید در زمانی که شرایط گناه و معصیت فراهم است بزرگترین خسارتها را به انسان وارد میکند.
آیتالله رشاد ادامه داد: حضرت در ادامه فرمودند: از جمله کسانی مباش که اگر غم و رنجی بر آنان برسد از شرایط شریعت فاصله میگیرد.
وی بیان داشت: گاهی برخی افراد از الزامات شرعی فاصله گرفته و ضروریات دین را ترک میکنند و علت این رفتار را بیماری یا مرگ نزدیکان و یا اتفاق بدی که برایشان افتاده عنوان میکنند، در حالی که دین برای خوشگذرانی، خوشآمدی، تأمین منافع مادی و شهوات نیست، در نظر این افراد تا زمانی که امر زندگی به مراد و خوشایند است خدا، خدای خوبی است و آنگاه که سختی و مشکلی پدید میآید خدا را مقصر میدانند و با خدا لج میکنند.
وی در ادامه عنوان کرد: در حقیقت یک تصور و توهم غلط منشأ یک عمل غلط و بدتر از آن میشود، باید این تصور اشتباه را برای افراد توضیح داد و باید این مطلب را روشن کرد که همان کسی که نعمت میدهد میتواند آن را هم بازپس بگیرد، انسان که از خداوند طلبی ندارد.
آیتالله رشاد ادامه داد: ضمن اینکه خداوند بیدلیل نعمتی را نمیگیرد، گاهی هم نعمتی در کار نیست و انسان گمان میکند که آنچه دارد به نفع اوست، گاهی خداوند نعمتی را میگیرد و بیشمار نعمتها به انسان میدهد بنابراین انسان نباید در زمان سختی و مشکلات از خداوند غافل و دور شود به بیان دیگر انسان باید همواره در همه حال در سختی و راحتی به خواست خداوند اعتماد داشته و به او توکل کند.