عصمت به معنای دور ماندن از معصیت و خطاست و اعتقاد به عصمت در همه ادیان، با اختلاف‌هایی وجود دارد. در خصوص عصمت پیامبران در میان شیعه و سنی اتفاق‌نظر وجود دارد. شیعه به عصمت حضرت فاطمه(س) و امامان دوازده‌گانه نیز معتقد است.
علمای شیعه، برای اثبات عصمت دختر رسول خدا(ص) به آیات و روایاتی استدلال می‌کنند. مهم‌ترین آیه قرآن در خصوص عصمت حضرت فاطمه(س) آیه ۳۳ سوره احزاب (آیه تطهیر) است که بیشتر مفسران شیعه معتقدند که این آیه در شأن اهل‌بیت رسول خدا(ص)، یعنی علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین(ع) نازل شده و به عصمت آنان اشاره دارد. برخی، با جبری دانستن عصمت و ناسازگاری با طبیعت انسان، آن را ناممکن می‌دانند. برخی نیز معتقدند که این آیه، نه‌تنها دلیلی بر عصمت اهل‌بیت نیست، بلکه بر عصمت نداشتن آنان دلالت دارد. چرا که معنا ندارد خداوند در حق یک فرد معصوم بگوید: «می‌خواهم او را پاک کنم». البته دانشمندان شیعه با دلایلی به این شبهه‌ها پاسخ داده‌اند (ارجاع به متن مقاله).
برای اثبات عصمت دختر رسول خدا(ص) می‌توان از چندین گونه روایات بهره جست:
۱. روایاتی که به‌صراحت به عصمت فاطمه(س) اشاره می‌کنند؛
۲. احادیثی که معمولاً در ذیل آیه تطهیر ذکر شده و فاطمه(س) را نیز به عنوان یکی از اهل‌بیت معرفی می‌کند؛
۳. احادیثی که برتری فاطمه(س) بر فرشتگان و مریم، برابری خشم و رضای فاطمه(س) با خشم و رضای خدا و حجت بودن وجوب اطاعت از آن حضرت(س) را بیان می‌کنند، مدلول التزامی این روایات معصوم بودن دختر پیامبر(ص) است.
