حضرت فاطمه(س) افزون بر نام اصلی خود، به نام‌های دیگری چون صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهرا خوانده می‌شد.درباره وجه نام‌گذاری دختر رسول خدا(ص) به فاطمه، روایات بسیاری موجود است. ازجمله بازداشتن فاطمه(س) و فرزندانش از آتش دوزخ و بریدن طمع دیگران از ارث‌بردن ولایت.
برای دختر رسول خدا(ص) لقب‌های فراوانی ذکر شده که هریک بیانگر یکی از سجایای اخلاقی ایشان است.لقب‌های فاطمه(س) دو دسته‌اند: برخی لقب‌های اصلی دختر رسول خدا(ص) هستند و برخی دیگر، لقب‌هایی که از روایات درباره ایشان برگرفته شده‌اند. لقب‌های اصلی فاطمه(س) عبارتند از:
زهرا که مشهورترین لقب فاطمه(س) است. صدّیقه، محدّثه، بتول، سیده نساءالعالمین، منصوره، طاهره، مطهّره، زکیه، راضیه و مرضیه.
برخی از لقب‌های فاطمه(س) نیز برگرفته از روایات هستند. ازجمله: حبیبه، شفیعه، حوراء انسیه، علیمه، مکشوه، کوکب، امهالله، بقیهالنبی، بضعهالنبی، مهجه قلب‌النبی، سلالهالنبی، ریحانهالرسول، کریمهالنبی، ممتحنه، صابره و صفیه.برخی از القاب مانند متألّمه، متظلّمه، مظلومه ساخطه، مغتصبه، مغصِّصه، مهمومه، مغمومه، محزونه، مکروبه، کئیبه، حزینه، باکیه، محترقه و شهیده از صفات دختر رسول خدا(ص) هستند که همه بیانگر اندوه و رنج فراوان فاطمه(س) در طول زندگی کوتاه خود هستند. ابن‌طاووس در زیارتی از امام حسن عسکری(ع) بسیاری از آنها را بیان کرده است.
حضرت فاطمه(س) لقب‌های دیگری نیز داشت که عبارت‌اند از: فاضله، تقیه، نقیه، خِیرَه، مسلک نجاه، کتابٌ مسطور، بحرٌ مسجور، بیتٌ معمور، برّه، خمصاء حسناء، کلمه حسنی، موفّقه، مهدیه، ملهمه، نبعه، عارفه، خصیمه، درّه، مبرّأه، محروسه، مُفضِله، شجره، معصومه، رشیده، مبشره، حلیفه، شقیقهالبتول، مفوده، محموده، عالیه، صاحبه ولی‌الله، وارثه سیدالانبیاء، أطهرالنساء و … .بسیاری از نام‌ها و القاب آن حضرت(س) در صلوات مخصوص وی نیز آمده است.
حضرت فاطمه(س) کنیه‌های فراوانی نیز داشت که بیانگر شرافت ایشان است. معروف‌ترین کنیه دختر رسول خدا(ص) ام‌ابیهاست که پیامبر(ص) در مورد فاطمه(س) به کار می‌برد. کنیه‌های مشهور دیگر فاطمه(س) عبارتند از: ام‌الحسن، ام‌الحسین، ام‌السبطین، ام‌الحسنین، ام‌الأئمه، ام‌السّاده الأئمه و ام‌احبّاءالله و اصفیائه.
