وارسی منابع و مصدریابی برای اتقان کار تألیف و اطمینان مخاطبان از منابع و مطالب دانشنامه‌ها، پیش‌بینی شده است.تألیفات را می توان بر دو قسم فردی و جمعی تقسیم کرد، در تألیفات فردی همه مسئولیت‌ها به عهده شخص نگارنده است اما در تألیفات جمعی مانند دانشنامه ها، بعضا تا ۲۰۰نفر مسئول شکل و محتوای یک دانشنامه هستند.دانشنامه‌ها از تألیفات جمعی است که بررسی منابع استفاده شده، از مهمترین قطعه‌های پازل پیچیده هر دانشنامه است. اساسی‌ترین کار مصدریابی برگرداندن منابع و مصادر به منابع و مصادر اصلی است. دانشنامه‌ها کتاب مادر هستند و برای تدوین آن می‌بایست از منابع دست اول استفاده شود.در یک جلد دانشنامه ممکن است بیش از ۱۰۰۰ منبع استفاده شود، و تعدد مدخل‌ها و موضوعات دانشنامه‌های پژوهشگاه استفاده از منابع فراوانی را می‌طلبد که طبعا احتمال خطاهایی نیزداده می‌شود. تشخیص و اصلاح خطاها، بخشی از مسئولیت مصدریابی در دانشنامه‌هاست.یک دانشنامه نویس باید آموزش ببینند که از چه منابعی استفاده کنند. به طور مثال روایات را نباید از کتب تفسیری استفاده کرد و نمی‌بایست از نسخه‌های متعدد استفاده شود، و نیز اینکه سایت‌ها از آن جهت که ثبات ندارند نمی‌توانند منبع باشند.
