تجربه زیبای مقاومت را تلخ نکنیم
نوشتاری از حجت الاسلام والمسلمین محسن مهاجرنیا عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
سوره شریفه فتح زمانی نازل شد که مسلمانان عازم سفر حج بودند اما به دلیل ممانعت دشمن با انعقاد یک صلح نامه، عزم بازگشت به مدینه کردند. ناراحتی و دلسردی سبب بروز اختلاف و حتی جسارت برخی از همراهان نسبت به پیامبر شد تا آنجا که برای ترمیم شکاف پیش آمده طرح تجدید بیعت و اعلام وفاداری به پیامبر (ص) تحت عنوان بیعت رضوان انجام گرفت اما گویا روحیه برخی از اصحاب افسرده و گرفته شد. به ناگاه سوره فتح نازل شد و بشارت های فوق العاده داد. صلح حدیبیه را نه تنها نقص ندانست که آن را «فتح المبین» اعلام کرد.رسول مکرم (ص) با تبیین شرایط موجود و مقایسه با گذشته تلاش نمود تا روحیه مسلمانان را ارتقاء دهد.در پایان سوره یک بشارت بر جهانی شدن دین (ليظهره على الدين كله ) داده شد و یک توصیف توصیه گونه از روابط مهربانانه داخلی و روابط قاطع و سرسخت با دشمنان را بیان کرد و فرمودک(مـحـمـد رسـول الله و الذين معه اءشداء على الكفار رحماء بينهم ) محمد(ص) فرستاده خدا است و كسانى كه با او هستند در برابر كفار سرسخت و شديد، و در مـيـان خـود مـهـربـانـنـد،توصیف خداوند از مهرو قهر مسلمانان در آن شرایط برای آن بود که بدانند اولاً میان دوست و دشمن فرق بگذارند. خشم ناشی از ممانعت مشرکان قریش را در دل نگه دارند و ناراحتی های داخلی را بر مدار مهربانی حل کنند. غرض از این مقدمه آن است که امروز بعد از جنگ تحمیلی دوم ، دشمن در ادامه جنگ نظامی وارد فاز جنگ روانی شده است و با دامن زدن به ناراحتی ها و کاستی ها و نقاط ضعف در صددترمیم پروژه نظامی شکست خورده خود است. تردیدی نیست که در این شرایط باید از همه ابزارهای دیپلماسی برای تکمیل پیروزی مقتدرانه و مظلومانه با دشمنان استفاده شود . مذاکره از روی اقتدار و مصاحبه از موضع قدرت باید باشد تا دیپلماسی هم همانند موشک و پهباد عامل «ترهبون به عدوالله» باشد. طبیعی است انسان ها در میانه کارزار بی خطا نیستند در چنین شرایطی باید بر مبنای «رحماء بینهم» به اصلاح همدیگر بپردازیم . نقدها و لحن ها را مهربانانه کنیم تا زمینه پذیرشش آسان باشد. تردیدی نیست که دشمن خواهان آن است که رویه «اشداء» را به میان روابط سیاسی و برخوردهای جناحی داحلی بکشاند . لحن برخی از پیام ها و نامه نگاری های انتقادی چنین وضعیت خطرناکی که به باورما عین خیانت و تکمیل پروژه دشمن است اثر دیگری ندارد. بیائیم انتقاادها را اصلاحی کنیم تا پیام سوم رهبر عزیزمان را در اتاق جنگ آویزه گوشمان کرده باشیم آنجا که فرمود : « تبریک سوّم، تبریک اتّحاد و اتّفاق فوق‌العاده‌ی ملّت ایران است. بحمدالله یک ملّت در حدود نود میلیون جمعیّت، یکپارچه، یک‌صدا، شانه‌به‌شانه، در کنار هم، بدون هیچ گونه تفاوتی در خواسته‌ها و در مقاصدی که ابراز می‌کنند، ایستادند، شعار دادند، حرف زدند، از رفتار نیروهای مسلّح حمایت کردند، بعد از این هم همین خواهد بود.»
ادامه دارد …
